Franciszek Drzewiecki

Błogosławiony
Franciszek Drzewiecki FDP
prezbiter
męczennik
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1908
Zduny

Data i miejsce śmierci

13 września 1942
Hartheim

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 czerwca 1999
Warszawa
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 czerwca lub 10 sierpnia

Franciszek Drzewiecki FDP (ur. 26 lutego 1908 w Zdunach k. Łowicza, zm. 13 września 1942 w Hartheim) – polski duchowny katolicki, orionista, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Rozalii. Miał czterech braci i sześć sióstr. Jego rodzina była głęboko religijna. Po szkole podstawowej podjął naukę w seminarium nauczycielskim w Łowiczu. Ten typ szkoły jednak mu nie odpowiadał. Jesienią 1922 r. rozpoczął naukę w kolegium księży orionistów w Zduńskiej Woli. Następnie rozpoczął studia filozoficzne, które ukończył 1931 r. 10 grudnia 1930 r. złożył pierwszą profesję zakonną. W 1931 r. został wysłany na studia do Włoch, gdzie po kursie języka studiował teologię w Wenecji i Tortonie. W latach 1933-1934 odbył nowicjat. Po zakończeniu nowicjatu 15 sierpnia 1934 r. złożył profesję wieczystą na ręce ks. Alojzego Orione. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1936 r. z rąk ks. bp. Egisto Melchiori. Po święceniach kapłańskich pozostał we Włoszech. Pracował w Genui w Małym Kottolengo. W grudniu 1937 r. wrócił do Polski. Został prefektem Krucjaty Eucharystycznej oraz uczył religii w kolegium. Organizował adoracje, uczył katechizmu, organizował przedstawienia religijne. W okresie wakacyjnym 1939 r. został wysłany do pracy w Małym Kottolengo i parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Włocławku. W tej pracy wykazywał dużo gorliwości i poświęcenia.

Po wybuchu II wojny światowej pozostał we Włocławku i prowadził rekolekcje, organizował nabożeństwa, spowiadał. 7 listopada 1939 r. w mieście Niemcy przeprowadzili masowe aresztowania księży. Ojciec Franciszek, a z nim i ks. Henryk Demrych, zostali również aresztowani. W więzieniu znajdowało się już 43 innych księży i kleryków z ks. bp. Michałem Kozalem na czele. 16 stycznia 1940 r. zostali oni przewiezieni do miejsca odosobnienia w Lądzie, gdzie księża salezjanie mieli swój konwent, zamieniony przez władze okupacyjne na więzienie dla duchownych. Przed wywiezieniem w głąb Niemiec do niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego KL Dachau, ojciec Franciszek nie skorzystał z możliwości zwolnienia wyrażając wolę pracy wśród uwięzionych. 15 grudnia 1940 r. trafił do obozu Dachau jako numer 22666. Dostał się do pracy na plantacji ziół. Z powodu silnych odmrożeń kończyn, z niedożywienia i ciężkiej pracy fizycznej jego organizm doprowadzony został do stanu głębokiego wycieńczenia. Ten zły stan zdrowia był przyczyną wywiezienia go 10 sierpnia 1942 do zamku Hartheim, w pobliżu Linzu gdzie został zagazowany.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Franciszka Drzewieckiego beatyfikował papież Jan Paweł II w dniu 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.

Ich wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 12 czerwca lub 10 sierpnia[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gianpiero Pettiti, Don Flavio Peloso: Beato Francesco Drzewiecki. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2013-09-28]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Majdak: Błogosławiony ksiądz Franciszek Drzewiecki. Włocławek: Wyd. Duszpasterstwa Rolników, 2001. ISBN 83-88743-73-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]