Francis Demarthon
.jpg) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1950 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 178 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Francis Demarthon (ur. 8 sierpnia 1950 we Frangy[1][2]) – francuski lekkoatleta (sprinter), medalista mistrzostw Europy.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zajął 4. miejsce na tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[3].
Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Jean-Claude Nallet, Daniel Vélasques, Jacques Carette i Demarthon), a w finale biegu na 400 metrów zajął 8. miejsce[4]. Zdobył srebrny medal w 4 × 400 metrów oraz zajął 4. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze[5]. Zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián[6].
Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, a francuska sztafeta 4 × 400 metrów zajęła w finale 6. miejsce[7]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 w Splicie[5][8].
Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdzie odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów, a także zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (biegła w składzie: Jacques Fellice, Robert Froissart, Didier Dubois i Demarthon)[1].
Był mistrzem Francji w biegu na 400 metrów w 1973, 1974, 1978 i 1979 oraz wicemistrzem w 1977, a także mistrzem w hali w 1974 i wicemistrzem w 1977[9].
Rekordy życiowe Francisa Demarthona[2]:
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 400 metrów | 25 września 1979, Split | 45,89 s |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Francis Demarthon [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-07] (ang.).
- ↑ a b FRANCIS DEMARTHON [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2020-02-13] (fr.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 434 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 3–4 [dostęp 2021-11-09] (fr.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 447 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553–554, 558 [dostęp 2019-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2015-03-03] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 65, 69, 85, 127, 141, 159, 177 [dostęp 2021-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-03] (fr.).