Francesco Profumo
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 maja 1953 |
|---|---|
| Minister edukacji Włoch | |
| Okres | od 16 listopada 2011 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Francesco Profumo (ur. 3 maja 1953 w Savonie) – włoski inżynier, nauczyciel akademicki związany z Politechniką Turyńską, od 2011 do 2013 minister edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowych w rządzie Maria Montiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1977 ukończył studia z zakresu inżynierii elektrycznej na Politechnice Turyńskiej. Do 1984 pracował jako starszy inżynier w spółce grupy Ansald w Genui. Następnie został wykładowcą akademickim na macierzystej uczelni, dochodząc do stanowiska profesora. Został również pracownikiem naukowym na Uniwersytecie Bolońskim. W latach 2003–2005 pełnił funkcję dziekana wydziału inżynierii na Politechnice Turyńskiej, następnie objął stanowisko kanclerza tej uczelni. Gościnnie wykładał na uczelniach amerykańskich i japońskich. W pracy naukowej zajął się głównie kwestiami dotyczącymi energoelektroniki. Zaangażował się w działalność różnych krajowych i międzynarodowych organizacji i komitetów naukowych[1].
W sierpniu 2011 został prezesem włoskiej Narodowej Rady Badań Naukowych[2]. 16 listopada tego samego roku objął stanowisko ministra edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowych w rządzie, na którego czele stanął Mario Monti[3]. Zakończył urzędowanie 28 kwietnia 2013.
Został później m.in. rektorem instytucji oświatowej OPIT – Open Institute of Technology[4].
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
W 2006 otrzymał doktorat honoris causa Ryskiego Uniwersytetu Technicznego[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Francesco Profumo. eni.com. [dostęp 2011-11-19]. (ang.).
- ↑ Cnr, Francesco Profumo nominato presidente da Gelmini. ansa.it, 13 sierpnia 2011. [dostęp 2011-11-19]. (wł.).
- ↑ Paolo Griseri: Profumo e Fornero ministri. Torino torna nel governo. repubblica.it, 16 listopada 2011. [dostęp 2011-11-19]. (wł.).
- ↑ Enrico Marro: Francesco Profumo racconta Opit, nuova istituzione accademica all'insegna di computer science e AI. ilsole24ore.com, 5 kwietnia 2023. [dostęp 2023-12-27]. (wł.).
- ↑ RTU Honorary Doctors. rtu.lv. [dostęp 2022-12-09]. (ang.).
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
