Francesca Marinaro
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, dziennikarka, działaczka emigracyjna |
| Stanowisko | posłanka do Parlamentu Europejskiego (1984–1989), senator (2008–2013) |
| Partia | |
Francesca Maria Marinaro (ur. 26 listopada 1952 w Villarosa) – włoska polityk, dziennikarka i działaczka emigracyjna, posłanka do Parlamentu Europejskiego II kadencji, senator (2008–2013).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1962 wyemigrowała wraz z rodziną do Belgii, ukończyła tam studia dziennikarskie. W 1978 podjęła pracę w FILEP (federacji włoskich pracowników-emigrantów i ich rodzin). Od 1980 była edytorką w dwumiesięczniku dla emigrantów z Włoch[1].
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Komunistycznej. Od 1981 działała w belgijskim oddziale partii, w 1983 została sekretarzem. W 1984 wybrano ją posłanką do Parlamentu Europejskiego. Przystąpiła do Grupy Sojuszu Komunistycznego, należała m.in. do Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich oraz Komisji ds. Regulaminu i Petycji[2]. W 2008 została wybrana do Senatu XVI kadencji z ramienia Partii Demokratycznej (została jej etatową pracownicą)[3]. Później działała w organizacji „Se Non Ora Quando – Libere”[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Francesca Marinaro. parltrack.org. [dostęp 2019-11-20].
- ↑ Francesca Maria Marinaro. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-11-20].
- ↑ Francesca Maria Marinaro. senato.it. [dostęp 2019-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-12)]. (wł.).
- ↑ No alla maternità surrogata. I figli non si vendono e non si donano, le donne non si affittano. radioradicale.it, 24 czerwca 2019. [dostęp 2019-11-20]. (wł.).