Found footage

Found footage (pierwotnie found footage film – od połowy XX wieku) – wykorzystywanie istniejących materiałów filmowych (ich fragmentów) innych autorów, zwykle żyjących do powstania nowego dzieła. Found footage traktowany jest jako ważny nurt współczesnej sztuki filmowej; nie należy go mylić z techniką filmową o nazwie found footage.

Krytycy uznają wytwory found footage za pełnoprawne utwory artystyczne, niektórzy teoretycy za rodzaj sztuki krytycznej. Ten filmowy ready-made zwykle polega na cytowaniu istniejącego utworu wbrew lub w oderwaniu od pierwotnej wersji. Utwór found footage jest utworem samoistnym.

Technika found footage traktuje pierwotny utwór jako „surowiec” i materiał twórczy. Twórcy found footage łączą fragmenty cudzych utworów (wielu autorów) z własnymi lub/oraz przetwarzają je.

Plastyka[edytuj | edytuj kod]

W plastyce found footage polega na łączeniu (kompilacji) oryginalnych fragmentów cudzych dzieł z utworami własnymi artysty lub/oraz ich transformacji (zwykle cyfrowej). Nowe dzieło jest zbudowane z fragmentów dzieł sztuk wizualnych (traktowanych jako surowiec, półprodukt, podzespół, materiał), których autorami są inne niż autor kompilacji osoby. Celem jest uzyskanie oryginalnego dzieła, samoistnego utworu plastycznego, nośnika nowych treści i nowych jakości wizualnych.

Artyści związani z tą dyscypliną sztuki to między innymi: Józef Robakowski, Wojciech Bruszewski, twórcy kojarzeni z Łodzią Kaliską oraz Wilhelm Sasnal, Anna Baumgart, Tomasz Kozak, Beata Wąsowska[1].

Film[edytuj | edytuj kod]

Found footage film został opisany w fachowej literaturze związanej ze sztuką (w Polsce przez Łukasza Rondudę[2]); organizowane są festiwale[3] oraz pokazy takich filmów, często w prestiżowych miejscach takich jak Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galeria Sztuki Współczesnej „Bunkier Sztuki” w Krakowie, czy Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie bez Kozyry, 2007, cykl „Wiwisekcja”.
  2. Łukasz Ronduda: Strategie subwersywne w sztukach medialnych, Kraków 2006. Na ten temat też Stach Szabłowski: Samplowanie sztuki, „Ozon” z 2 października 2005.
  3. Festiwal polskiego found footage film odbył się na początku 2005, w Londynie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joanna Hołda: Found footage film. Wybrane zagadnienia prawne, Monitor Prawniczy 4/2007.