Ford Falcon (Argentyna)

Ford Falcon
Ilustracja
Ford Falcon przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Luty 1962

Okres produkcji

1962 – 1991

Miejsce produkcji

Argentyna Buenos Aires
Argentyna La Boca

Poprzednik

Ford Falcon (USA)

Następca

Ford Del Rey
Ford Versailles

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan
5-drzwiowe kombi
2-drzwiowe coupe
2-drzwiowy pickup
(Ranchero)

Silniki

Benzynowe:
L4 2.3l
L6 2.8l
L6 3.0l
L6 3.6l
Diesla:
L4 2.4l

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

1962-1973:
4597
1973-1991:
4732 mm

Szerokość

1962-1973:
1781
1973-1991:
1793 mm

Wysokość

1402 mm

Rozstaw osi

2781 mm

Masa własna

1962-1973:
1230
1973-1991:
1406 kg

Zbiornik paliwa

60 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

490 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ford Ranchero
Ford Falcon (Australia)
Ford Falcon (USA)
Ford Ranchero (USA)
Ford Falcon Ute
Ford Fairlane
Ford LTD
Ford Landau

Konkurencja

Honda Accord
Hyundai Sonata
Toyota Camry
Volkswagen Santana

Ford Falconsamochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1962 – 1991.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Ford Falcon - tył
Ford Falcon po drugim liftingu
Ford Falcon po trzecim liftingu
Ford Falcon po czwartym liftingu
Ford Falcon po szóstym liftingu
Ford Falcon - tył po szóstym liftingu

W 1959 roku Ford rozpoczął import nowego modelu klasy średniej Falcon do Argentyny, uzupełniając lokalną ofertę jako duży rodzinny sedan lub kombi[1].

Trwało to przez kolejne trzy lata, kiedy to pod koniec 1961 roku argentyński oddział Forda podjął decyzję o zmodyfikowaniu Falcona na potrzeby lokalnego rynku i rozpoczęciu produkcji tego modelu w zakładach w Buenos Aires, a także drugiej fabryce w La Boca. Oficjalna premiera argentyńskiego Forda Falcona po pierwszej modernizacji odbyła się w lutym 1962 roku[2].

Pierwszy lifting[edytuj | edytuj kod]

Po pierwszym roku produkcji, w 1963 roku argentyński oddział Forda przedstawił lokalną wersję Falcona po pierwszej modernizacji. Pod kątem stylistycznym pojawił się nowy wzór atrapy chłodnicy, a także nieznacznie przestylizowane zderzaki i zmiany w wyposażeniu.

Drugi lifting[edytuj | edytuj kod]

Druga restylizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1966 roku przyniosła obszerne zmiany wizualne, które obejmowały głównie przedni pas. Zmienił się kształt reflektorów, który zostałniżej osadzony, a także pojawiła się nowa atrapa chłodnicy z innym układem poprzeczek. Zmiany ponownie objęły detale w kabinie pasażerskiej[3].

Trzeci lifting[edytuj | edytuj kod]

Po tym, jak bliźniaczej konstrukcji warianty Falcona w Ameryce Północnej i Australii doczekały się następców, argentyński oddział Forda kontynuował produkcję dotychczasowej konstrukcji[4].

W 1970 roku samochód przeszedł trzecią z kolei restylizację, która zaczęła w coraz głębszym stopniu odróżniać wizualnie ten model od pierwowzoru. Pojawił się nowy pas przedni z podwójnymi, okrągłymi reflektorami, a także zrestylizowany projekt atrapy chłodnicy. Zmienił się też kształt zderzaków oraz nakładek ozdobnych na karoserię.

Czwarty lifting[edytuj | edytuj kod]

Czwarta modernizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1973 roku przyniosła największe zmiany w dotychczasowej historii tego modelu.

Pojawił się nowy pas przedni z bardziej kanciasto zarysowanymi błotnikami, nowym kształtem zderzaków, a także kwadratowe, podwójne klosze reflektorów i inny wygląd tylnej części nadwozia. Zmiany po raz pierwszy przniosły zmiany wymiarów - Falcon stał się dłuższy, szerzy i cięższy[5].

Piąty lifting[edytuj | edytuj kod]

Piąta modernizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1978 roku pogłębiła zmiany wizualne, przynosząc jeszcze więcej kanciastych kształtów w nadwoziu. Pojawiła się nowa, czarna atrapa chłodnicy, a także pojedyncze prostokątne reflektory i prostokątne lampy oraz nowy projekt deski rozdzielczej.

Szósty lifting[edytuj | edytuj kod]

Szósta i ostatnia modernizacja Forda Falcona została przeprowadzona przez argentyński oddział Forda w 1983 roku, przynosząc inny wygląd atrapy chłodnicy i kolejne zmiany w wyposażeniu. Pojawiła się nowa topowa odmiana Ghia, a także inne wzory alufelg, przestylizowane zderzaki i nowe jednostki napędowe[6].

Koniec produkcji i status[edytuj | edytuj kod]

Produkcja argentyńskiego Forda Falcona po ostatniej modernizacji trwała w niezmienionej formie do 1991 roku, kiedy to we wrześniu tego roku po 29 latach produkcji zakończono wytwarzanie argentyńskiego Forda Falcona[7]. Rolę dużego sedana w ofercie przejął model Del Rey, a dwa lata później - także sedan Versailles.

Argentyński Ford Falcon podczas 29 lat produkcji powstał w 466 796 sztukach, doczekując się statusu kultowego samochodu, który zmotoryzował społeczeństwo argentyńskie w drugiej połowie XX wieku, jeszcze w XXI wieku pozostając popularnym pojazdem na rynku wtórnym[8][9].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • L4 2.3l OHC Pinto
  • L4 2.4l VM Diesel
  • L6 2.7l 170
  • L6 3.0l 187
  • L6 3.6l 221


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1962 Ford (Argentina) Falcon Series 1 Sedan. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  2. Argentine death squad cars try for new image. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  3. Ford (Argentina) Falcon specifications: versions & types. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  4. Argentina to LA: 1979 Ford Falcon Futura SP. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  5. The curse of the Ford Falcon. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  6. Ford Falcon. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  7. Argentina's Ford Falcon: A Truly Durable Car. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).
  8. 50 años del Ford Falcon en Argentina. [dostęp 2020-04-14]. (hiszp.).
  9. Ford’s quirky South American history. [dostęp 2020-04-14]. (ang.).