Florent Malouda

Florent Malouda
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Florent Johan Malouda

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1980
Kajenna

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
LB Châteauroux
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–2000 LB Châteauroux 59 (5)
2000–2003 Guingamp 92 (15)
2003–2007 Olympique Lyon 138 (25)
2007–2013 Chelsea 149 (35)
2013–2014 Trabzonspor 19 (5)
2014–2015 FC Metz 28 (3)
2015–2016 Delhi Dynamos 30 (3)
2016 → Wadi Degla (wyp.) 16 (3)
2018 FC Differdange 03 7 (0)
W sumie: 538 (94)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2012  Francja 80 (9)
2017  Gujana Francuska 4 (0)
W sumie: 84 (9)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Florent Johan Malouda (ur. 13 czerwca 1980 w Kajennie) – francuski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Były reprezentant Francji oraz Gujany Francuskiej.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zawodnik LB Châteauroux, w którego barwach 19 grudnia 1997 roku zadebiutował we francuskiej ekstraklasie w zremisowanym 2:2 meczu z AS Cannes[1]. Od 2000 występował Guingamp, w którym podstawowym zawodnikiem był od sezonu 2001/2002. W kolejnych rozgrywkach należał do czołowych zawodników swojej drużyny i stanowił o jej sile ofensywnej – zdobył 10 goli[2].

Latem 2003 roku został zawodnikiem Olympique Lyon. W jego barwach zadebiutował 26 lipca w wygranym 2:1 spotkaniu z AJ Auxerre, natomiast pierwszego gola strzelił 4 października w wygranym 4:2 meczu z AC Ajaccio. Z Lyonem czterokrotnie został mistrzem Francji (2004, 2005, 2006, 2007) oraz trzykrotnie wywalczył superpuchar kraju (2003, 2004 – w serii rzutów karnych meczu z Paris Saint-Germain nie strzelił gola[3], 2005). Ponadto w sezonie 2006/2007 został wybrany najlepszym zawodnikiem grającym w Ligue 1[4].

W sierpniu 2007 roku podpisał trzyletni kontrakt z Chelsea[5]. Media sugerowały, że kwota transferu to 13,5 mln funtów[6]. W nowym zespole zadebiutował 5 sierpnia w przegranym meczu z Manchesterem United o Tarczę Wspólnoty, w którym strzelił swojego pierwszego gola[7]. Po raz pierwszy w Premier League wystąpił 12 sierpnia w spotkaniu z Birmingham City, w którym również zdobył bramkę[8].

Wraz z Chelsea raz został mistrzem Anglii (2010), trzy razy wywalczył puchar kraju (2009, 2010, 2012) oraz raz sięgnął po Tarczę Wspólnoty (2009). Ponadto w sezonie 2007/2008 dotarł z londyńskim klubem do finału Ligi Mistrzów, w którym Chelsea przegrała po serii rzutów karnych z Manchesterem United, a on wystąpił w podstawowym składzie i w 92 minucie został zmieniony przez Salomona Kalou[9]. Cztery lata później (2012) wraz ze swoim zespołem wygrał Ligę Mistrzów – w finałowym meczu z Bayernem Monachium (1:1, k. 4:3) zastąpił w drugiej połowie Ryana Bertranda[10].

W czerwcu 2013 roku po przyjściu José Mourinho Chelsea – podobnie jak w przypadku trzech innych graczy – nie przedłużyła z nim kontraktu, wskutek czego Malouda był wolnym zawodnikiem. 16 lipca 2013 podpisał kontrakt z Trabzonsporem[11].

12 września 2014 roku podpisał roczny kontrakt z pierwszoligowym FC Metz.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Francji zadebiutował 17 listopada 2004 roku w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Polską[12]. Pierwszego gola strzelił w swoim trzecim występie w barwach narodowych – 31 maja 2005 zdobył bramkę w spotkaniu z Węgrami, przyczyniając się do zwycięstwa 2:1[12].

Uczestniczył w mistrzostwach świata w 2006 roku, w których Francuzi zostali wicemistrzami globu. Malouda w turnieju, który odbył się w Niemczech rozegrał sześć meczów[13]. Wystąpił m.in. w podstawowym składzie w finałowym spotkaniu z Włochami, w którym wywalczył rzut karny dla swojej reprezentacji[14].

Wystąpił w dwóch meczach grupowych mistrzostw Europy w Austrii i Szwajcarii (2008), w których reprezentacja Francji nie awansowała do fazy pucharowej[15]. Dwa lata później brał udział w mistrzostwach świata w Republice Południowej Afryki – zagrał w trzech spotkaniach[13]. W 2012 roku uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce i na Ukrainie, w których wystąpił w trzech meczach, w tym w przegranym 0:2 ćwierćfinale z Hiszpanią[16].

W 2017 roku zadebiutował w barwach Gujany Francuskiej w zwycięskim 3:0 meczu towarzyskim przeciwko Barbadosowi, natomiast pierwszy oficjalny mecz w nowej reprezentacji rozegrał w półfinale Pucharu Karaibów, który zakończył się remisem 1:1 w regulaminowym czasie gry i ostateczną porażką 2:4 w rzutach karnych. Florent nie miał większych problemów ze zmianą reprezentacji, ponieważ Gujana Francuska jest autonomią Francji, przez co reprezentacja tego kraju nie może być członkiem FIFA.

12 lipca 2017 wystąpił w zremisowanym 0:0 spotkaniu Złotego Pucharu z Hondurasem, jednakże wynik tego meczu został zweryfikowany jako walkower 3:0 dla Hondurasu ze względu na występ Maloudy[17]. Był on nieuprawniony do gry, ponieważ turniej ten jest organizowany na zasadach FIFA[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Malouda jest żonaty z Florencią. Ma z nią troje dzieci – syna Aarona oraz córki Kelys i Satyę[19]. Jego brat, Lesly Malouda, również jest piłkarzem i ma za sobą występy w Ligue 1[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ AS Cannes 2:2 Châteauroux. lfp.fr. [dostęp 2011-09-04]. (fr.).
  2. ↑ Florent MALOUDA. lfp.fr. [dostęp 2011-09-04]. (fr.).
  3. ↑ Paris Saint-Germain 1:1 Olympique Lyonnais. lfp.fr. [dostęp 2011-09-04]. (fr.).
  4. ↑ France – Les Oscars du Football. rsssf.com. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  5. ↑ Florent Malouda. chelseafc.com. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  6. ↑ Chelsea confident of Malouda deal. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  7. ↑ Man Utd 1-1 Chelsea. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  8. ↑ Chelsea 3-2 Birmingham. news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  9. ↑ United strike gold in shoot-out. uefa.com. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  10. ↑ Chelsea 1-1 Bayern Munich (aet, 4-3 pens). bbc.co.uk. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
  11. ↑ Oficjalnie: Malouda w Trabzonsporze – Transfery.info.
  12. ↑ a b MALOUDA Florent. fff.fr. [dostęp 2011-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-14)]. (fr.).
  13. ↑ a b Florent MALOUDA. fifa.com. [dostęp 2011-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-13)]. (ang.).
  14. ↑ Italy 1-1 France (aet). news.bbc.co.uk. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  15. ↑ European Championship 2008. rsssf.com. [dostęp 2012-05-20]. (ang.).
  16. ↑ Spain 2-0 France. bbc.co.uk. [dostęp 2012-08-17]. (ang.).
  17. ↑ Florent Malouda: French Guiana fined and made to forfeit game. bbc.com, 2017-07-14. [dostęp 2017-07-14]. (ang.).
  18. ↑ CONCACAF: Florent Malouda is ineligible to play in Gold Cup for French Guiana. si.com, 2017-07-06. [dostęp 2017-07-14]. (ang.).
  19. ↑ The War of the WAGSKIS: The real battle for Moscow. dailymail.co.uk. [dostęp 2011-09-04]. (ang.).
  20. ↑ Lesly MALOUDA. lfp.fr. [dostęp 2011-09-04]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Francji
Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2006

Francja

Skład reprezentacji Francji na Euro 2008

Francja

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2010

Skład reprezentacji Francji na Euro 2012

Skład reprezentacji Gujany Francuskiej na Złotym Pucharze CONCACAF 2017

Gujana Francuska

Zawodnik roku Ligue 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Florent_Malouda&oldid=73513859”