Flavio Insinna

Flavio Insinna
Imię i nazwisko	Flavio Emanuele Insinna
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1965 ; Rzym, Włochy
Zawód	aktor, prezenter telewizyjny
Lata aktywności	od 1986
	Multimedia w Wikimedia Commons

Flavio Emanuele Insinna (ur. 3 lipca 1965 w Rzymie) – włoski aktor filmowy, prezenter telewizyjny.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Flavio Insinna urodził się w Rzymie jako syn sycylijczyków. W 1986 roku po nieudanej próbie wstąpienia do Korpusu Karabinierów, wstąpił do szkoły aktorskiej Gigi Proietti's Laboratorio di esercitazioni sceniche w Rzymie, gdzie uczył się na wydziale scenicznym pod okiem Alessandra Fersena, którą ukończył w 1990 roku.

Debiut na wielkim ekranie zaliczył w 1992 roku w filmie pt. Gole ruggenti w reżyserii Piera Francesco Pingitorego. Później zagrał w filmach i serialach m.in. * 1999: Guardami (1999 – reż. Davide Ferrario, Maryja – córka swojego syna (2000 – reż. Fabrizio Costa). Jednak największą popularność Insinnie przyniosła rola kapitana Flavio Ancheschiego w serialu pt. Don Matteo, gdzie w latach 1999-2006 grał główną rolę obok Terenca Hilla i Nino Frassici. Potem grał w filmach i serialach m.in. Okno (2003 – reż. Ferzan Özpetek), Święty Jan Bosco (2004 – reż. Carlo Carlei), Święty Piotr (2005 – reż. Giulio Base).

W latach 2006-2008 i od 2013 prowadzi włoską edycję teleturnieju pt. Grasz czy nie grasz (Affari tuoi), za który otrzymywał sporo nagród włoskiej telewizji m.in. Premio Regia Televisiva. W międzyczasie grał główne role w filmie pt. Ex (2009 – reż. Fausto Brizzi) i w latach 2008-2010 w serialu pt. Ho sposato uno sbirro.

Dnia 30 listopada 2013 roku wystąpił gościnnie we włoskiej edycji programu Taniec z gwiazdami, a w 2014 roku użyczył głos Baymaxowi w filmie animowanym pt. Wielka Szóstka.

Filmografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Radio[edytuj | edytuj kod]

1993–1999: Per favore parlate al conducente - duet radiowy

Teatr[edytuj | edytuj kod]

1986: Certamen Vaticanum
1987: Uccidiamo il chiaro di luna
1988: Folli sempre folli fortissimamente folli
1990: Il desiderio preso per la coda
1990: Che tragedia
1990: Lighea
1990: Lighea
1990: Tosca
1991: Madre coraggio
1992: Rimozioni forzate
1992: Il campanile
1993: A qualcuno piace caldo
1994: Sotterraneo
1994: Il tramezzo
1995: L'inno dell'ultimo anno
1995: Guardiano di porci
1995: Radio estetica
1996: Rassegna di monologhi inediti
1997: Tunnel
1997: La banda
1997: Fegatelli
2007: Senza Swing
2008: Senza Swing
2009: Senza Swing

Telewizja[edytuj | edytuj kod]

1992: Club '92
2006-2008, od 2013: Grasz czy nie grasz
2011: La corrida
2012: Il braccio e la mente
2012: Telethon
2014: La pista
2014: Blob

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

2001: Premio speciale di „Prima: Guida italiana degli attori” za rolę w filmie Guardami
2004: „Telegrolla” e „Premio per l'Europa” za rolę w filmie Święty Jan Bosco oraz „Festival del cinema e della fiction di Salerno” e „Premio internazionale Sant'Antonio” za rolę w Don Matteo
2006: „Premio internazionale Flaiano”, „Premio di cultura 'Città di Marinella'” e „Telegrolla” za rolę w La Buona battaglia - Don Pietro Pappagallo i Don Matteo
2007: „Telegatto” za program Grasz czy nie grasz
2007: Premio Regia Televisiva
2008: „Telegatto” come personaggio maschile dell'anno
2008: „Gran Premio della Fiction italiana 2007-2008” - najlepszy aktor za rolę w serialu Ho sposato uno sbirro
2014: Premio Regia Televisiva - program Grasz czy nie grasz
2014: Premio Regia Televisiva - oscar dla najlepszego programu Grasz czy nie grasz