Flaga Niemiec

Flaga Niemiec

Bundesflagge

Flaga Niemiec
Informacje
W użyciu
Proporcje	3:5
Wprowadzona	23 maja 1949
Opis flagi	Trzy pasy poprzeczne: czarny, czerwony i złoty.
Warianty
W użyciu	Flaga służb państwowych (Bundesdienstflagge)
W użyciu	Flaga niemieckiej marynarki wojennej
Multimedia w Wikimedia Commons

Flaga Niemiec – prostokąt o proporcjach 3:5, podzielony na trzy poziome pasy jednakowej wielkości: czarny, czerwony i złoty. Barwy określone zostały w konstytucji z dnia 23 maja 1949 roku, a proporcje uregulowane są przez rozporządzenie o niemieckich flagach (niem. Anordnung über die deutschen Flaggen) z 7 czerwca 1950.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Flaga państwowa (Bundesdienstflagge) jest jednym z symboli państwowych i nie może być używana przez kraje związkowe lub gminy niemieckie. Także osoby prywatne, obywatele Niemiec, niemieckie organizacje pozarządowe oraz obywatele i instytucje innych krajów nie mogą wykorzystywać niemieckiej flagi państwowej.

Kraje związkowe i gminy korzystają więc z prostej flagi bez godła albo posługują się na swoim terenie własnymi flagami urzędowymi – najczęściej są one połączeniem flagi i godła określonej gminy lub kraju związkowego i podobnie jak flaga państwowa nie mogą być używane przez obywateli, inne kraje bądź gminy.

Osoby prywatne mogą wykorzystywać prostą flagę; użycie herbu i Bundesdienstflagge zabronione jest przez niemiecki kodeks wykroczeń (Gesetz über Ordnungswidrigkeiten)^[1]. Najczęściej spotyka się jednak flagi podobne do Bundesdienstflagge, które zamiast tzw. Bundesschild (orzeł ukazany na Bundesdienstflagge) prezentują herb Niemiec, różniące się nieznacznie od Bundesschild^[2]. Użycie takich flag jest akceptowalne, dopóki ukazują one związek obywatela z państwem niemieckim.

Produkcja flag z godłem (Bundesdienstflagge) jest zabroniona, zarówno dalsze przetwarzanie, jak i zmiana istniejących symboli państwowych zarezerwowana jest dla określonych urzędów, które decydują także o możliwościach ich użytkowania^{[potrzebny przypis]}.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Użycie flagi państwowej jest ściśle uregulowane przez rozporządzenie Rządu Federalnego z dnia 22 marca 2005 roku (pełna niemiecka nazwa: Erlass der Bundesregierung über die Beflaggung der Dienstgebäude des Bundes). Dni, w których można wywieszać flagę państwową to:

• Dzień Pamięci Ofiar Nazizmu (Tag des Gedenkens an die Opfer des Nationalsozialismus) – 27 stycznia
• Święto Pracy – 1 maja
• Dzień Europy – 9 maja
• Rocznica uchwalenia Konstytucji (Jahrestag der Verkündung des Grundgesetzes) – 23 maja
• Rocznica 17 czerwca 1953 (Jahrestag des 17. Juni 1953)
• Rocznica zamachu 20 lipca (Jahrestag des 20. Juli 1944)
• Dzień Jedności Niemiec (Tag der Deutschen Einheit) – 3 października
• Dzień Pamięci (Volkstrauertag) – dwa tygodnie przed 1. niedzielą Adwentu
• dzień wyborów do Bundestagu*
• dzień wyborów do Parlamentu Europejskiego*

(* nie we wszystkich krajach związkowych)

Oprócz wyżej wymienionych okazji flaga państwowa może być wywieszana także w trakcie ważnych wydarzeń, np. w dniu wyborów prezydenckich albo podczas żałoby po śmierci znaczących polityków niemieckich lub zagranicznych. Decyduje o tym, wydając stosowne rozporządzenie, minister spraw wewnętrznych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Średniowiecze[edytuj | edytuj kod]

• 
  Flaga I Rzeszy używana w latach 1200–1350
• 
  Flaga Świętego Cesarstwa Rzymskiego do 1410
• 
  Flaga I Rzeszy po 1410

Pierwszą niemiecką flagą była flaga Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W okresie średniowiecza i do roku 1806 wykorzystywano dwie flagi I Rzeszy: z orłem cesarskim i obowiązującą w latach 1200–1350 flagę z białym krzyżem na czerwonym tle. Flaga z orłem cesarskim miała dwie wersje:

• do roku 1410: czarny jednogłowy orzeł (symbol królewski) na żółto-złotym tle. Orzeł nawiązywał do tradycji Cesarstwa Rzymskiego.
• 1410 – 1806: czarny dwugłowy orzeł na żółto-złotym tle. Dwie głowy orła symbolizować miały dwoistość władcy Niemiec jako cesarza Rzymu i króla Niemiec.

Po roku 1806 i rozwiązaniu I Rzeszy Niemieckiej dwugłowy orzeł trafił do herbu rodziny Habsburgów, która uważała się za sukcesorów tradycji cesarskiej. Habsburgowie przejęli również czarny i złoty kolor do swej flagi.

Nowożytność[edytuj | edytuj kod]

Barwy czarna, czerwona i złota (Schwarz-Rot-Gold)[edytuj | edytuj kod]

Kolory flagi wywodzą się z barw mundurowych formacji antynapoleońskich, które zostały sformułowane w styczniu 1813 r. w Rogowie Sobóckim na Śląsku jako Królewski Pruski Freikorps Lützowa (niem. Königlich Preußisches Freikorps von Lützow). Legenda głosiła, że składał się on ze studentów i nauczycieli akademickich wszystkich państw niemieckich, którzy zgłosili się do walki z Napoleonem. Ale stanowili oni nie więcej jak 12% składu oddziału, do którego w większości zgłosili się rzemieślnicy i robotnicy^[3].

Barwy czarna i złota (oddawana na tkaninie jako żółta) nawiązywały do barw heraldycznych Świętego Cesarstwa Rzymskiego, zaś barwa czerwona symbolizować miała dynastię cesarską Hohenstaufów.

Związek Niemiecki[edytuj | edytuj kod]

Barwy czarna, czerwona i złota (niem. Schwarz-Rot-Gold) utrwaliły się w czasie Związku Niemieckiego. Ich oficjalne przyjęcie odbyło się 9 marca 1848 we Frankfurcie nad Menem, kiedy to na fladze utrwalono kolory czarny, czerwony i złoty oznaczające

Z czerni niewoli, przez krwawe bitwy do złotego światła wolności.

Ponadto flaga Schwarz-Rot-Gold używana była jako flaga niemieckiej marynarki wojennej w latach 1848–1852, flaga związku Niemców w Austro-Węgrzech, flaga księstwa Waldeck i jako flaga młodszej (Gera) i starszej (Greiz) linii Reuss.

Związek Północnoniemiecki i Cesarstwo Niemieckie[edytuj | edytuj kod]

Związek Północnoniemiecki przyjął nową flagę, która powstała z połączenia flagi Królestwa Prus (czarno-biała) oraz barw flag hanzeatyckich (czerwień i biel)^[4]. Flaga czarno-biała-czerwona stała się oficjalną flagą II Rzeszy Niemieckiej po zjednoczeniu w 1871 r. W czasach Cesarstwa barwy te interpretowano w sposób następujący:

• czerń – kolor orła – siła
• biel – czystość zasad
• czerwień – jedność wszystkich Niemców.

Republika Weimarska[edytuj | edytuj kod]

Po porażce Niemiec w I wojnie światowej flaga II Rzeszy została w Republice Weimarskiej zastąpiona 11 sierpnia 1919 flagą Schwarz-Rot-Gold, co zostało potwierdzone w art. 3&1 konstytucji Republiki. Flota morska używała nadal starej flagi cesarskiej z tą różnicą, że w lewym górnym rogu umieszczono małą flagę republikańską.

III Rzesza[edytuj | edytuj kod]

• 
  Flaga III Rzeszy do 1935
• 
  Flaga III Rzeszy od 1935

Początkowo III Rzesza używała dawnej flagi cesarskiej (czarno-biało-czerwonej), lecz w 1935 r. doszło do radykalnej zmiany: zastąpiła ją czerwona z nazistowską swastyką w środku, umieszczoną w białym okręgu. Było to jednocześnie przyjęcie symbolów NSDAP oraz całkowite przekreślenie dotychczasowej symboliki.

Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]

• 
  Propozycja Josefa Wirmera z 1944 r.
• 
  Propozycja z 1948 r.
• 
  Morska flaga handlowa 1946–1949

Po przegranej Trzeciej Rzeszy w II wojnie światowej i okupacji wojsk alianckich na terenie Niemiec nie istniały żadne oficjalne władze, a wszelkie wcześniejsze flagi zostały zakazane. 12 listopada 1946 władze okupacyjne ustanowiły flagę morską, którą musiały posługiwać się dla lepszej identyfikacji wszystkie niemieckie statki. Była to używana w Międzynarodowym Kodzie Sygnałowym flaga oznaczająca literę „C” z wyciętym z prawej strony trójkątem równoramiennym, stąd nazwa „C-Doppelstander”.

Po powstaniu dwóch państw niemieckich flagą Republiki Federalnej Niemiec była tradycyjna flaga z czasów Republiki Weimarskiej.

Kolory czarny, czerwony i żółty znalazły się również na fladze Niemieckiej Republiki Demokratycznej, jednak dodatkowo widniało na niej godło kraju – cyrkiel i młot.

Przed zjednoczeniem Niemiec[edytuj | edytuj kod]

• 
  Flaga Niemieckiej Republiki Demokratycznej
• 
  Flaga RFN

Po zjednoczeniu Niemiec flaga czarno-czerwono-złota pozostała (zgodnie z artykułem 23. Konstytucji) flagą narodową Niemiec.

Barwy oraz proporcje flagi[edytuj | edytuj kod]

Dokładne kolory niemieckiej flagi nie są ustalone przez prawo. Dla opisu technicznego niemieckie ministerstwo spraw wewnętrznych ustaliło następujące barwy w systemie RAL, skali Pantone, systemie HKS i CMYK:

Flaga Niemiec to trójkolorowy wydłużony prostokąt o proporcjach 3:5. Każdy prostokąt wypełniony odrębnym kolorem ma proporcje 1:5. Powyżej zamieszczona jest grafika ilustrująca barwy oraz proporcje flagi Niemiec.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• herb Niemiec
• hymn Niemiec
• flagi krajów związkowych Niemiec

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• G. Anrich, A. u. G. Cronford: Das Flaggenbuch. Otto Maier, Ravensburg 1983, ISBN 3-473-38851-3.
• Peter Reichel: Schwarz-Rot-Gold. Kleine Geschichte der deutschen Nationalsymbole. Beck, Monachium 2005, ISBN 3-406-53514-3.
• W. Smith, O. Neubecker: Die Zeichen der Menschen und Völker. Unsere Welt in Fahnen und Flaggen. Reich, Lucerna 1975, ISBN 3-7243-0115-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Historia barw niemieckiej flagi
• Rozporządzenie o flagach Niemiec z 11 kwietnia 1921
• Rozporządzenie o flagach Niemiec z 13 listopada 1996