Filip Smaldone

Święty
Filip Smaldone
Filippo Smaldone
prezbiter
Ilustracja
Rzeźba św. Filipa Smaldone w Katedrze w Lecce
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1848
Neapol, Włochy

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1923
Lecce, Włochy

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

12 maja 1996
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

15 października 2006
przez Benedykta XVI

Filippo Smaldone (ur. 27 lipca 1848 w Neapolu, zm. 4 czerwca 1923 w Lecce) – włoski duchowny katolicki, założyciel Zgromadzenia Sióstr Salezjanek Najświętszych Serc, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Filippo Smaldone pochodził z Neapolu, ale do seminarium został przyjęty w Rossano Calabro. 27 marca 1871 roku został wyświęcony na diakona, a w dniu 23 września 1871 święcenia kapłańskie. Jako kapłan zdobył doświadczenie pedagogiczne i założył specjalny dom dla głuchoniemych. 5 marca 1885 roku wyjechał do Lecce, gdzie otworzył wraz z trzema innymi siostrami zakład dla osób niesłyszących. Tam też założył Zgromadzenie Sióstr Salezjanek Najświętszych Serc. Zmarł 4 czerwca 1923 roku na skutek powikłań związanych z cukrzycą[1][2].

Beatyfikował go Jan Paweł II 12 maja 1996 roku, a kanonizował go Benedykt XVI 15 października 2006 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]