Fernand de Langle de Cary
 | Ten artykuł od 2022-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Generał Fernand de Langle (w środku) | |
 generał dywizji | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1869–1917 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
Fernand Louis Armand Marie de Langle de Cary (ur. 4 lipca 1849 w Lorient, zm. 19 lutego 1927 w Paryżu) – generał francuski, dowódca armii francuskiej podczas I wojny światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Karierę we francuskiej armii rozpoczął w roku 1869 zaciągając się do jednostki kawaleryjskiej Szaserów Afrykańskich (Chasseurs d'Afrique). Wziął udział w przegranej przez Francję wojnie francusko-pruskiej, podczas której został ranny. Następnie został wykładowcą we Francuskiej Akademii Wojskowej. W 1900 awansowano go do stopnia generała i mianowano na stanowisko dowódcy brygady kawalerii w Algierii.
W latach 1914–1915 był dowódcą 4 Armii. Na jej czele w sierpniu 1914 poniósł bolesną porażkę z wojskami niemieckimi w bitwie w Ardenach. Uczestnik I bitwy pod Marną, która powstrzymała dalszy marsz Niemców na zachód.
Następnie w 1915 głównodowodzący sił francuskich w Szampanii, na czele których przeprowadził krwawą i nieudaną ofensywę na pozycje niemieckie.
W lutym 1916 roku pod Verdun ruszyła wielka ofensywa niemiecka. Nieprzygotowane naczelne dowództwo francuskie nie spodziewało się ataku niemieckiego właśnie w tym miejscu. Obawiając się przełamania frontu Joseph Joffre zdjął gen. de Langle ze stanowiska dowodzącego na tym odcinku. Oficjalną przyczyną odwołania generała był zaawansowany wiek. Przeniesiony w stan spoczynku zmarł w Paryżu w 1927 roku.