Ferdinand Roybet
 Ferdinand Roybet | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1840 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 1920 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
| L'essayage de la parure, Le Duc Charles le téméraire entrant à cheval dans l'église de Nesles, La Main chaude | |
 | |
Ferdinand Roybet (ur. 12 kwietnia 1840 w Uzès, zm. 10 kwietnia 1920 w Paryżu) – francuski malarz i grawer.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w Ecole des Beaux-Arts w Lyonie, następnie w Paryżu pod kierunkiem Jeana Viberta (1840–1902). Początkowo kopiował dzieła wielkich mistrzów flamandzkich i włoskich. Debiutował w paryskim Salonie w 1865 płótnami Une musicienne i Intérieur de cuisine. Dość wcześnie zdobył znaczną popularność, jego prace kupowała m.in. księżna Matylda Letycja Bonaparte i amerykański multimilioner Cornelius Vanderbilt. Po wojnie francusko-pruskiej artysta odbył kilka podróży m.in. do Belgii i Algierii, które wpłynęły na jego zainteresowania artystyczne. W 1893 otrzymał Legię Honorową, a następnym roku medal na Expositions Universelles d'Anvers za pracę Charles le Tèmèraire à Nesles[1].
Roybet malował posługując się techniką olejną obrazy utrzymane w konwencji realistycznej. Był uznanym portrecistą, pozowało mu wiele znanych postaci Francji XIX w. np. hrabia Robert de Montesquiou, polityk Raymond Poincaré i generał Joseph Gallieni. Artysta tworzył też sceny rodzajowe oparte na motywach historycznych i orientalnych. Szczególną popularnością cieszyły się jego przedstawienia muszkieterów i trubadurów. Pod koniec życia zainteresował się malarstwem religijnym, jednak bez powodzenia. Serię 22 obrazów przedstawiających Pasję wystawiono dopiero po jego śmierci w 1921.
Roybet był nauczycielem włoskiej malarki Juany Romani (1869-1924).
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- L'essayage de la parure, (1872)
- Le Duc Charles le téméraire entrant à cheval dans l'église de Nesles, (1893)
- La Main chaude, (1894)
- La Sarabande, (1895)
- L'Œuvre, (1896)
- Le Porte-Étendard, (1897)
- Philippe Cluvier, (1897)
- L'Astronome, (1898)
- Les Savants, (1901)
- Le Vainqueur de Lépante, (1902).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fineoldart.com - biografia. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].