Feliksa Eger
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | bibliotekarka |
Feliksa Eger (ur. 1835 w Przasnyszu, zm. 5 kwietnia 1908 w Zakopanem) – polska literatka, historyczka i bibliotekarka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była bibliotekarką w Wilanowie często obracającą się w kręgach towarzyskich Warszawy. Publikowała teksty historyczne, zajmowała się głównie historią masonerii. W latach 90. XIX wieku przeprowadziła się do Zakopanego. Wraz ze swoją rodziną prowadziła pensjonat „Fortunka” na Bystrem. Gościli u niej m.in. Maria Skłodowska-Curie, Mieczysław Karłowicz, Kazimierz Dłuski i Tadeusz Miciński. Do różnych polskich czasopism nadsyłała reportaże i listy na temat życia Zakopanego. W 1894 opublikowała w wydawnictwie Anczyca w Krakowie monumentalne dzieło Historia towarzystw tajnych. Dzieje wolnomularstwa (masonerii). Według najlepszych źródeł opracowane. Uchodziło ono w czasach powstania za najbardziej wyczerpującą polską publikację o masonach i miało trzy wydania[1]. Eger uznawała w nim socjalizm i komunizm za „konieczny wynik dogmatu i moralności masońskiej”, a samych wolnomularzy za autorów rewolucji i przemian społecznych, przypisując jednocześnie kierowniczą rolę w organizacji wolnomularskiej Żydom i utożsamiając materializm masoński z satanizmem[2].
Pochowana na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (jako jedna z pierwszych osób), ale jej grób nie dochował się do czasów obecnych – został przekopany, a na jej miejscu spoczywa Jarema Rdułtowski, który zginął podczas wspinaczki na Mięguszowieckim Szczycie[1].
Prace[edytuj | edytuj kod]
- Katechizm dogmatyczno-historyczny, czyli Przewodnik nauki religijnej młodemu wiekowi poświęcony, Warszawa 1873
- Czytania religijno-moralne dla młodych osób, Warszawa 1875
- Historya towarzystw tajnych, Kraków 1886 (anonimowo, kompilacja oparta na książce jezuity i propagatora teorii spiskowych[3] Nicolasa Deschampsa Les societés secretes et la société ou philosophie de l'histoire contemporaine[4][5]; przedruk 1894 nakładem Gebethnera i Wolffa również anonimowo, z podtytułem Dzieje wolnomularstwa (masonii) wg najlepszych źródeł opracowane; dalsze wznowienia 2006 nakładem Wydawnictwa Antyk – Marcin Dybowski, 2014 nakładem wydawnictwa Armoryka, 2019 nakładem Domu Wydawniczego „Ostoja”)
- Elżbieta Seton. Obraz dzielnej niewiasty skreślony według dzieła de Barberey, Warszawa 1898 (parafraza książki Hélène Bailly de Barberey o Elżbiecie Seton, Élizabeth Seton et les commencements de l'Église catholique aux États-Unis)
- Kilka słów o masoneryi, Warszawa 1901
- Religja w wiedzy, Warszawa 1904
- Żydzi i masoni we wspólnej pracy, Warszawa 1908 (wznowienia 1986, 1998 nakładem Wydawnictwa „Ojczyzna” Bogusława Rybickiego)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski, Nowy Cmentarz w Zakopanem. Przewodnik biograficzny, PTTK Kraj, Warszawa–Kraków 1988, s.44, ISBN 83-7005-180-4
- ↑ Rosiak 2021 ↓, s. 138.
- ↑ Oberhauser 2020 ↓, s. 564.
- ↑ Rosiak 2021 ↓, s. 137.
- ↑ Historia towarzystw tajnych : dzieje wolnomularstwa (masonerii) : według najlepszych źródeł opracowane / Feliksa Eger [online], Biblioteka Narodowa [dostęp 2024-02-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Rosiak, Wizerunek masonerii jako organizacji satanistycznej na przykładzie publikacji Feliksy Eger, „Humaniora”, 33, 2021, s. 127–145, DOI: 10.14746/h.2021.1.6.
- Claus Oberhauser, Freemasons, Illuminati and Jews: Conspiracy Theories and French Revolution, [w:] Michael Butter, Peter Knight (red.), Routledge Handbook of Conspiracy Theories, Abingdon: Routledge, 2020, s. 555–568, ISBN 978-0-8153-6174-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Feliksa Eger – publikacje w bibliotece Polona