Feliks Szpan
 pułkownik SB | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Feliks Szpan (ur. 12 lutego 1924 w Leningradzie[1], zm. 1 lipca 2016[2]) – polski uczestnik II wojny światowej w ramach Armii Czerwonej oraz 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa PRL[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Mikołaja i Heleny. Był uczestnikiem II wojny światowej, od 1941 w szeregach Armii Czerwonej zaś od 1943 w ramach 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Od 1944 brał udział w walkach z oddziałami antykomunistycznej partyzantki jako funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa. Był między innymi dowódcą grupy operacyjnej kryptonim „Dęblin-Irena” z siedzibą sztabu w Dęblinie i według zachowanej w IPN dokumentacji brał udział w likwidacji oddziałów „Spokojnego”, „Szatana”, „Zagańczyka”, „Wichra”, „Żuka”, „Starego”, „Brzozy”, „Zapory”. Pełnił szereg funkcji kierowniczych w aparacie bezpieczeństwa. Od 1949 był kierownikiem sekcji w Wydziale I Departamentu Ochrony Rządu MBP i odpowiadał za operacyjne zabezpieczenie osoby prezydenta Bolesława Bieruta[1]. Był między innymi kawalerem Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski[2]. Służbę w SB zakończył w 1990 roku.
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Piaseczno-Julianów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2016-07-07].
- ↑ a b Feliks Szpan. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-07-07]. (pol.).