Feliks Mantel
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł do Krajowej Rady Narodowej | |
| Okres | od 1944 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 | |
Feliks Mantel (ur. 10 marca 1906 w Krakowie, zm. 30 lipca 1990 w Paryżu) – polski adwokat, działacz polityczny, dyplomata i historyk, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1944–1947).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1924 przystąpił do PPS. W dwudziestoleciu międzywojennym ukończył studia prawnicze, po czym pracował jako adwokat. W czasie II wojny światowej znalazł się w ZSRR. W 1944 zasiadał w Centralnym Komitecie Wykonawczym i Radzie Naczelnej PPS. W latach 1944–1947 sprawował mandat posła do Krajowej Rady Narodowej. Od 1945 do 1946 pełnił obowiązki wiceministra pracy, opieki społecznej i zdrowia.
W 1947 został mianowany ministrem pełnomocnym w poselstwie RP w Wiedniu. W 1948 zdecydował się na emigrację z kraju. W latach 1949–1963 przebywał w Argentynie, później do końca życia mieszkał we Francji, gdzie w 1980 wydał książkę „Wachlarz wspomnień” opisującą m.in. okres stalinizacji Polski. W latach 1964–1967 należał do paryskiej loży „Kopernik”.
Uchwałą KRN z 3 stycznia 1945 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Wachlarz wspomnień, Paryż 1980
- Stosunki polsko-żydowskie. Próba analizy, Paryż 1986
- Słowo o marszałku: ekspiacja, Paryż 1986
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997
- Ludwik Hass, Masoneria polska XX wieku: losy, loże, ludzie, Wydawnictwo „Kopia”, Warszawa 1996, s. 217 (nota biograficzna z informacją o przynależności do loży)