Feliks Borecki
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1918–1921, 1939–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 4 kompania „Watra” batalionu „Kiliński” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Feliks Borecki ps. „Warta” (ur. 17 kwietnia 1903 w Rozwadowie, zm. 28 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca 4. kompanii „Warta” w batalionie „Kiliński”.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Państwowe Gimnazjum w Nisku. W 1924 ukończył studia w Instytucie Pedagogiki Specjalnej a następnie w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego (1934).
Od 1918 działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego. Wcielony do 240 pułku piechoty. Po zakończeniu działań wojennych pracował jako nauczyciel w Topolicach a po studiach w IPS przeniósł się do Warszawy. Po uzupełnieniu wykształcenia w CIWF pracował w I Miejskiej Szkole Zawodowej Męskiej i. M. Konarskiego[1].
We wrześniu 1939 uczestniczył w obronie Warszawy w stopniu plutonowego rezerwy. Po zakończeniu kampanii wrześniowej włączył się do działań konspiracyjnych. Jako nauczyciel Szkoły Powszechnej Nr 61 przy ul. Filtrowej 85 wszedł do Zarządu 2 Rejonu (Ochota) Tajnej Organizacji Nauczycielskiej (TON). Był współorganizatorem tajnego nauczania na Ochocie. Został członkiem Komendy Głównej „Wawra”.
Rozkazem L.64/BP z 22 XII 1942 r. mianowany podporucznikiem rezerwy[1].
18. dnia powstania warszawskiego został ciężko ranny podczas walk w rejonie ul. Grzybowskiej i Wroniej. Został ujęty przez Niemców, wkrótce, 28 sierpnia 1944, zmarł z odniesionych ran. Odznaczony Orderem Virtuti Militari z rozkazu Dowódcy AK nr 524 z 27 VIII 1944. Uzasadnienie brzmiało: „za wyjątkową odwagę osobistą wykazaną w walkach o oswobodzenie Stolicy”. Nr krzyża: 12850. Odznaczony również Krzyżem Walecznych (sierpień 1944). Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera B24-5-11)[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Powstańcze Biogramy - Feliks Borecki [online], www.1944.pl [dostęp 2018-05-24] (ang.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.
- Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945 T.1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 37–38. ISBN 83-211-0758-3.