Faik Konica
 | |
| Imię i nazwisko | Faik bej Konica |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1875 |
| Data i miejsce śmierci | 15 grudnia 1942 |
| Narodowość | albańska |
| Język | albański |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Doktor Gjëlpëra zbulon rrënjët e dramës së Mamurrasit | |
Faik Konica także jako: Faik bej Konica (ur. 15 marca 1875 w Korczy, zm. 15 grudnia 1942 w Waszyngtonie[1]) – albański pisarz, dziennikarz, dyplomata i działacz narodowy, brat Mehmeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny albańskich właścicieli ziemskich wyznania muzułmańskiego, był synem Shahina Beja i Lajli. W 1895 dokonał konwersji na katolicyzm, przyjmując drugie imię Domenik. Uczył się w kolegium jezuickim im. św. Franciszka Ksawerego w Szkodrze, w liceum francuskim w Konstantynopolu. Od 1890 mieszkał we Francji, gdzie ukończył liceum w Carcassonne. W tym czasie miał zaprzyjaźnić się z przebywającym w Carcassonne Guillaume Apollinairem[2]. Studiował filozofię na uniwersytecie w Dijon, gdzie w 1895 ukończył studia z zakresu filologii romańskiej. W 1912 ukończył studia z zakresu literatury na Uniwersytecie Harwardzkim.
W młodym wieku związał się z albańskim ruchem narodowym, pisząc do wydawanego w Londynie periodyku „Albania” – jednego z najważniejszych pism politycznych albańskiego Odrodzenia Narodowego (alb. Rilindja Kombëtare). W 1909 po zamknięciu pisma Albania wyjechał do USA, gdzie kierował pismem „Dielli” (Słońce), a następnie „Trumpeta e Krujës” (Trąbka Krui). Po założeniu Federacji Vatra, skupiającej albańskich działaczy narodowych w USA Konica został jej sekretarzem generalnym. W 1912 został wysłany na konferencję pokojową do Londynu, aby tam występować w obronie interesów ludności albańskiej. W czasie I wojny światowej prowadził intensywną działalność dyplomatyczną, podróżując do Austrii, Szwajcarii i Włoch.
W 1919 wyjechał do Bostonu, gdzie stanął na czele Panalbańskiej Federacji Vatra[3]. Dwa lata później powrócił do Albanii, gdzie kierował czasopismem „Dielli”[1]. W 1924 został mianowanym przedstawicielem dyplomatycznym Albanii w USA.
Oprócz działalności politycznej Faik Konica był jednym z najbardziej płodnych pisarzy albańskich. Pozostawił po sobie powieści, tomiki poezji, eseistykę, a także dzieła z zakresu krytyki literackiej.
Po śmierci pochowany na cmentarzu Forest Hills w Bostonie. W 1998 jego doczesne szczątki zostały przewiezione do Tirany i spoczęły w nekropolii nad Jeziorem Tirańskim (Liqeni i Tiranës).
Imię Faika Konicy noszą ulice w Tiranie, Peciu, Djakowicy i w Prizrenie.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- 1895: L’Albanie et les Turces – Libre parole, Paryż
- 1899: Memoire sur le mouvement national albanais, Bruksela
- 1912: Jeta e Skënderbeut (Życie Skanderbega)
- 1915: L’Alemagne et’Albanie (Niemcy i Albania), Lozanna
- 1922: Një ambasadë e Zulluve në Paris (Ambasada Zulusów w Paryżu)
- 1924: Doktor Gjëlpëra zbulon rrënjët e dramës së Mamurrasit (Doktor Gjëlpëra ujawnia źródła dramatu w Mamurras, powieść satyryczna)
- 1924: Nën hijen e hurmave (W cieniu hurm)
- 1928: Shqipëria si m’u duk
- 1993: Faik Konica, Vepra (Faik Konica. Dzieła), Tirana
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mehmet e Faik Konica, vellezerit e njohur diplomate = 2022-12-07 [online], radioilirida.it (alb.).
- ↑ Faik Konica (1875-1942), l'ami de Guillaume Apollinaire à Carcassonne = 2021-04-17 [online], musiqueetpatrimoinedecarcassonne.blogspirit.com (fr.).
- ↑ Muin Çami. Lufta Çlirimtare E Vlorës Dhe Eqrem Bej Vlora Me Faik Konicën. „Studime historike”. 3-4, s. 65, 2011.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jup Kastrati: Faik Konica: monografi. Tirana: 1995. (alb.).
- Masar Kodra, Majlinda Kodra: Çështja shqiptare në analet diplomatike amerikane në vitet 1918 – 1945. Tirana: Logos-A, 1997. ISBN 978-9989-601-53-8. (alb.).