Fabian Quadrantinus

Fabian Quadrantinus
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

1550

Data i miejsce śmierci

6 marca 1605
Braniewo

Spowiednik królowej Anny Habsburżanki
Okres sprawowania

1592-1598

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Fabian Quadrantinus (Dreiloth, Kwadrantyn, błędnie Viertel; ur. 1549[1] w Starogardzie Gdańskim[2], zm. 6 marca 1605 w Braniewie) – jezuita, pisarz polemiczny.

Urodził się w rodzinie wyznania ewangelickiego. Studiując w Braniewie, został katolikiem[3] i wstąpił do zakonu jezuitów[4]. Następnie wysłany do Rzymu, był domownikiem Hozjusza, a po powrocie do kraju kaznodzieją w Poznaniu, Krakowie i Braniewie, uczył teologii w Poznaniu, potem był spowiednikiem Anny, żony Zygmunta III, a po jej śmierci wrócił do Braniewa i tam zmarł.

Ogłosił drukiem: Palinodiae sive revocationes VII, cum en lutherano factus esset catholicus (Kolonia, 1571; 2 wydanie tamże, 1598); Speculum pietatis continens vitam Annae Austriacae Poloniae et Sueciae Reginae (Braniewo, 1601; 2 wydanie tamże, 1606).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. w Biographisch-Bibliographisches Kirchlexikon w 1550, a u Orgelbranda – w 1540
  2. u Orgelbranda – w Kościerzynie w Prusach Polskich
  3. według historii parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Starogardzie Gdańskim – w r. 1567
  4. u Orgelbranda nastąpiło to w r. 1558, według Kirchlexikon – w 1587, według Encyklopedii wiedzy o jezuitach - wstępował dwa razy: 3 maja 1579 w Braniewie, dym. 1580 w Braniewie, wstąpienie powtórnie 5 lutego 1588 w Krakowie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • P. Sczaniecki, Nawrócenie Kwadrantyna. Nasza Przeszłość 20 (1964) ss. 225-236.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]