Exserohilum turcicum
 Konidia Exserohilum turcicum | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | Exserohilum turcicum |
| Nazwa systematyczna | |
| Exserohilum turcicum (Pass.) K.J. Leonard & Suggs Mycologia 66(2): 291 (1974) | |
Exserohilum turcicum (Pass.) K.J. Leonard & Suggs – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Pasożyt wywołujący chorobę o nazwie helmintosporioza liści kukurydzy[2]. Atakuje ona sorgo i kukurydzę[3].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exserohilum, Pleosporaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1876 A. Passo, nadając mu nazwę Helminthosporium turcicum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1974 K.J. Leonard i E.G. Suggs[1].
- Bipolaris turcica (Pass.) Shoemaker 1959
- Drechslera turcica (Pass.) Subram. & B.L. Jain 1966
- Helminthosporium inconspicuum Cooke & Ellis 1878
- Helminthosporium turcicum Pass. 1876
- Keissleriella turcica (Luttr.) Arx 1970
- Luttrellia turcica (Pass.) Khokhr 1978
- Setosphaeria turcica (Luttr.) K.J. Leonard & Suggs 1974
- Trichometasphaeria turcica Luttr. 1958
Morfologia i cykl rozwojowy[edytuj | edytuj kod]
Konidia o szerokości 18–23 μm i długości 73–137 μm z 4–9 przegrodami. Powstają pojedynczo na końcach konidioforów. Są proste lub zakrzywione, mają wrzecionowaty kształt i silnie wystający dzióbek. Na podstawie mikroskopowej obserwacji konidiów rozpoznaje się przynależność do gatunku Exserohilum turcicum. Strzępki rostkowe kiełkują zazwyczaj z jednej lub obydwu komórek na końcach konidium, rzadko z komórek środkowych. Konidiofory brązowe, złożone z 3–7 członów, nieregularnie cylindryczne o szerokości 11–7 μm i długości 165–283 μm. Wyrastają w grupach po 2–6 lub więcej z aparatów szparkowych żywiciela, rzadziej przebijają się przez naskórek[3].
Zimują grzybnia i zarodniki w glebie na resztkach roślin i na ziarnie siewnym. Wiosną kiełkują i wytwarzają konidia, które dokonują infekcji pierwotnej. U części zarodników następuje pogrubienie ściany i powstają chlamydospory. Na zaatakowanych roślinach rozwija się grzybnia wytwarzająca konidia, które w okresie sezonu wegetacyjnego dokonują infekcji wtórnej[3].
Zarodniki kiełkują w czasie 8–12 godz. od infekcji na liściach sorga i 3–6 godz. na liściach kukurydzy. Przymocowują się do powierzchni liści za pomocą przycistek, które są bardzo wrażliwe na wysychanie. Kiełkowanie następuje tylko na wilgotnych liściach, optymalna temperatura to 25 °C. Strzępka rostkowa ma długość 20–150 μm[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-08-15]. (ang.).
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ a b c d Studies of Sorghum leaf blight incited by Exserohilum turcicum (Pass.) Leo. & Suggs.. [dostęp 2016-08-15].
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-08-15]. (ang.).