Eulogiusz (Georgijew)
| Spiridon Georgijew | |
| Metropolita sliweński | |
 Biskup Eulogiusz pierwszy z lewej | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1890 |
| Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 1947 |
| Biskup smolański | |
| Okres sprawowania | 1931–1939 |
| Metropolita sliweński | |
| Okres sprawowania | 1939–1947 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 28 października 1916 |
| Diakonat | 29 października 1916 |
| Prezbiterat | 9 sierpnia 1919 |
| Chirotonia biskupia | 13 grudnia 1931 |
Eulogiusz, imię świeckie Spiridon Antonow Georgijew (ur. 3 marca 1890 we Wracy, zm. 5 kwietnia 1947 w Sliwenie) – bułgarski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem kapłana prawosławnego. W 1909 ukończył naukę w seminarium duchownym w Sofii. W ciągu kolejnych dwóch lat pracował w kancelarii Synod Egzarchatu Bułgarskiego. W latach 1911–1916 studiował teologię na Uniwersytecie w Czerniowcach. Z powodu wybuchu I wojny światowej musiał przerwać edukację i wrócić do Bułgarii, gdzie od września 1914 do sierpnia 1915 nauczał w szkole dla duchowieństwa przy Monasterze Baczkowskim[1].
28 października 1916 złożył wieczyste śluby mnisze w cerkwi św. Mikołaja w Sofii. Następnego dnia został wyświęcony na hierodiakona[1]. Przez rok wykładał w seminarium duchownym w Płowdiwie, następnie służył w metropolii wraczańskiej w charakterze eparchialnego kaznodziei, a następnie także sekretarza metropolity wraczańskiego Klemensa. Święcenia kapłańskie przyjął 9 sierpnia 1919[1]. Siedem dni później został protosynglem metropolii wraczańskiej i pozostawał nim do 1930. W 1921 otrzymał godność archimandryty[1].
Metropolię wraczańską opuścił, by w 1930 objąć stanowisko rektora seminarium duchownego w Płowdiwie. 13 grudnia 1931, pozostając rektorem seminarium, przyjął chirotonię biskupią z tytułem biskupa smolańskiego. Ceremonia miała miejsce w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii. W latach 1936–1938 był rektorem seminarium duchownego w Sofii, a następnie przez rok sekretarzem Synodu Egzarchatu Bułgarskiego[1].
W styczniu 1939 rozpoczął służbę duszpasterską w metropolii sliweńskiej jako biskup pomocniczy. W czerwcu tego samego roku, trzy miesiące po śmierci metropolity sliweńskiego Hilariona, został wybrany na jego następcę i w roku następnym intronizowany. Sprawował urząd do śmierci w 1947[1].