Eternalizm

Eternalizm (z łac. aeternum – wieczność) – termin filozoficzny określający istnienie zjawisk w sposób w jaki wydają się przejawiać.

Termin eternalizmu można podzielić na poniższe znaczenia:

eternalizm w filozofii czasu, gdzie określa się istnienia przeszłości, teraźniejszości i przyszłości jako tak samo wiarygodnych i prawdziwych;
eternalizm w fenomenologii, gdzie określa się istnienie świata jako zjawiska statycznego z trwale wrodzonymi cechami, takimi jak się wydają przejawiać, przekonanie o realnym istnieniu świata i poznającego podmiotu pozbawione przypuszczeń, traktowanie świata wyłącznie jako fenomeny, zjawiska;
eternalizm w buddyzmie (pali: Sasatavada), gdzie jest on określany istnieniem zjawisk jako niezmiennych, trwałych i samoistnych (w przeciwieństwie do również błędnego postrzegania nihilizmu na temat istniejącej trwale nicości), również wyobrażeniem istnienia odrębnej, niezależnej tożsamości "ja" postrzegającej dualistycznie swoje otoczenie, tak jak się ono wydaje przejawiać z momentu na moment, niby z trwale niezmiennymi cechami. Zarówno eternalizm, jak i nihilizm jest odrzucany przez buddyzm poprzez pogląd Siunjata, szczególnie w szkole Madhjamaka, "Drodze Środka".