Eric Radford
 Meagan Duhamel i Eric Radford na igrzyskach olimpijskich 2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 188 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | Pary sportowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Partner sportowy | Vanessa James | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Julie Marcotte | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | CPA St. Leonard | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekordy życiowe ISU | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Eric Radford (ur. 27 stycznia 1985 w Winnipeg) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach sportowych z Vanessą James, a wcześniej z Meagan Duhamel. Mistrz olimpijski z Pjongczangu (2018, drużynowo), wicemistrz olimpijski z Soczi (2014, drużynowo) i brązowy medalista olimpijski z Pjongczangu (2018, w parach sportowych), uczestnik igrzysk olimpijskich (2022), dwukrotny mistrz świata (2015, 2016), dwukrotny mistrz czterech kontynentów (2013, 2015), multimedalista finału Grand Prix (zwycięstwo w 2014 roku) oraz 7-krotny mistrz Kanady. Zakończył karierę sportową 25 kwietnia 2018 roku, ale wrócił do rywalizacji z James w 2021 roku.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Radford urodził się w Winnipeg w prowincji Kanady Manitoba, ale dzieciństwo spędził w Red Lake w Ontario. Jego rodzicami są Rick, inspektor górniczy oraz Valerie, była nauczycielka. W związku z treningami łyżwiarskimi wielokrotnie się przeprowadzał. Studiował muzykę na York University, gdzie zdobył certyfikat klasy 9. Royal Conservatory of Music. Radford potrafi grać na fortepianie, komponuje i pisze muzykę. W 2014 roku zarejestrował się jako członek Towarzystwa Kompozytorów, Autorów i Wydawców Muzycznych Kanady. W związku ze swoimi zainteresowaniami, Radford skomponował autorską muzykę do programu dowolnego w sezonie 2016/17 dla swojego kolegi z reprezentacji Kanady, Patricka Chana[1].
W grudniu 2014 dokonał publicznego coming outu jako gej w wywiadzie dla Outsports. Został jednocześnie pierwszym łyżwiarzem figurowym, który wyjawił swoją orientację seksualną w czasie kariery amatorskiej na najwyższym poziomie oraz został pierwszym otwartym gejem, który został mistrzem świata (tytuł w 2015 roku)[2] W 2018 roku został ambasadorem programu #OneTeam Kanadyjskiego Komitetu Olimpijskiego walczącego z homofobią w sporcie[3].
10 czerwca 2017 zaręczył się z hiszpańskim łyżwiarzem figurowym, który występował w parach tanecznych, Luisem Fenero[4] Radford i Fenero wzięli ślub 16 lipca 2019 w Hiszpanii[5].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Eric Radford rozpoczął naukę jazdy na łyżwach w wieku 8 lat zainspirowany występem Nancy Kerrigan na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1992[6]. Debiutował w zawodach juniorskich jako solista i startował w tej konkurencji w latach 2002–2005, jednocześnie od 2003 do 2005 r. występując w parach sportowych z Sarah Burke. W zawodach seniorskich wystąpił po raz pierwszy z Rachel Kirkland, z którą jeździł w latach 2005–2009. Następnie przez jeden sezon współpracował z Anne-Marie Giroux, ale ich jedynym występem były mistrzostwa Kanady na których zajęli 8. miejsce.
Partnerstwo z Duhamel[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2010/11 Radford zadebiutował w parze z Meagan Duhamel[7]. Podczas mistrzostw Kanady zdobyli srebrny medal i kwalifikację na dwie docelowe zawody sezonu. Na mistrzostwach czterech kontynentów 2011 wywalczyli srebro, zaś na mistrzostwach świata 2011 podczas programu dowolnego Duhamel uderzyła Radforda w nos łokciem na początku tańca podczas obrotu w powietrzu. Duhamel proponowała przerwanie tańca po dostrzeżeniu krwi, ale Radford zadecydował, że nie potrzebuje przerwy[8]. W kolejnym sezonie zaczęli regularnie stawać na podium zawodów z cyklu Grand Prix oraz rozpoczęli dominację w zawodach krajowych, która była nieprzerwana przez następne siedem lat. W 2013 r. zostali mistrzami czterech kontynentów i brązowymi medalistami mistrzostw świata w kanadyjskim London[9]. Kolejny brązowy medal na mistrzostwach świata wywalczyli rok później[10]. W swoim pierwszym występie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 zajęli siódme miejsce w konkurencji par sportowych, zaś w zawodach drużynowych zdobyli srebrny medal z reprezentacją Kanady[11].
W sezonie 2014/15 byli niepokonani w sześciu zawodach międzynarodowych. Wywalczyli drugi tytuł mistrzów czterech kontynentów, pierwszy tytuł mistrzów świata i zwyciężyli w finale Grand Prix[12]. W sezonie 2015/16 potwierdzili dominację swoim drugim tytułem mistrzów świata i zwycięstwami w zawodach Grand Prix oraz Challenger Series, ustępując jedynie rosyjskiemu duetowi Stołbowa/Klimow podczas finału Grand Prix. W sezonie 2016/17 zwyciężali w zawodach Grand Prix, a w jego finale zdobyli brązowy medal. Podczas mistrzostw czterech kontynentów 2017 przegrali jedynie z Chińczykami Sui Wenjing/Han Cong.
Sezon 2017/18 rozpoczęli od podium na zawodach z cyklu Challenger Series i Grand Prix. Podczas finału Grand Prix w Nagoi zdobyli brązowy medal i byli wymieniani w szerokiej czołówce jako pretendenci do medalu olimpijskiego. Podczas swoich drugich Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 w Pjongczangu zaprezentowali się w zawodach drużynowych, gdzie razem z drużyną Kanady zostali mistrzami olimpijskimi[13]. W tańcu krótkim zajęli drugie miejsce za Rosjanami, zaś w programie dowolnym byli najlepsi. Był to ich największy sukces w karierze i drugi medal olimpijski. W konkurencji par sportowych zdobyli 76.82 pkt za program krótki i 153.33 pkt za program dowolny, co pozwoliło im wywalczyć brązowy medal olimpijski przegrywając jedynie z duetem Sawczenko/Massot i Wenjing/Cong.[14] Duhamel i Radford zdecydowali się nie brać udziału w mistrzostwach świata 2018 przez co występ na igrzyskach był ich ostatnim w karierze[15]. Obydwoje zakończyli karierę 15 lutego 2018 r., a oficjalne potwierdzenie wystosowano 25 kwietnia 2018 r.[16] Po zakończeniu kariery Radford chce zająć się kompozycją muzyki do programów łyżwiarskich oraz karierą trenerską.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Pary sportowe[edytuj | edytuj kod]
Z Vanessą James[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 21–22 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[17] | |||||||||||||||||
| Zimowe igrzyska olimpijskie | 12 | ||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 3 | ||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 4 | ||||||||||||||||
| GP Internationaux de France | 4 | ||||||||||||||||
| CS Autumn Classic International | 2 | ||||||||||||||||
| CS Golden Spin of Zagreb | 4 | ||||||||||||||||
| CS Finlandia Trophy | 5 | ||||||||||||||||
| Krajowe[17] | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | WD | ||||||||||||||||
Z Meagan Duhamel[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 10–11 | 11–12 | 12–13 | 13–14 | 14–15 | 15–16 | 16–17 | 17–18 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[18] | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 7 | 3 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 7 | 5 | 3 | 3 | 1 | 1 | 7 | WD | |||||||||
| Mistrzostwa czterech kontynentów | 2 | 4 | 1 | 1 | WD | 2 | |||||||||||
| GP Finał Grand Prix | 5 | 4 | 5 | 1 | 2 | 3 | 3 | ||||||||||
| GP NHK Trophy | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| GP Skate America | 3 | ||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 5 | 3 | 2 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
| GP Trophée Eric Bompard | 3 | 2 | 2 | ||||||||||||||
| CS Autumn Classic International | 1 | 2 | |||||||||||||||
| CS Finlandia Trophy | 1 | ||||||||||||||||
| Autumn Classic International | 1 | ||||||||||||||||
| Nebelhorn Trophy | 3 | ||||||||||||||||
| Krajowe[18] | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
| Zawody drużynowe[18] | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 2 | 1 | |||||||||||||||
| World Team Trophy | 3 T 2 P | 2 T 2 P | |||||||||||||||
| Team Challenge Cup | 1 T 1 P | ||||||||||||||||
Z Anne-Marie Giroux[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 09–10 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 8 | ||||||||||||||||
Z Rachel Kirkland[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 05–06 | 06–07 | 07–08 | 08–09 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe | |||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 6 | ||||||||||||||||
| Nebelhorn Trophy | 4 | 7 | |||||||||||||||
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 2 J | 5 | 5 | 7 | |||||||||||||
Z Sarah Burke[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 03–04 | 04–05 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
| JGP w Czechach | 6 | |||||||||||||||||
| JGP na Węgrzech | 5 | |||||||||||||||||
| Krajowe | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 4 J | |||||||||||||||||
Soliści[edytuj | edytuj kod]
| Zawody | 02–03 | 03–04 | 04–05 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
| JGP w Czechach | 11 | |||||||||||||||||
| JGP w Kanadzie | 13 | |||||||||||||||||
| Copenhagen Trophy | 3 J | |||||||||||||||||
| Triglav Trophy | 5 J | |||||||||||||||||
| Krajowe | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 4 J | 1 J | 15 | |||||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ PJ Kwong: Patrick Chan finds soul in new long program. CBC Sports, 2018-06-30. [dostęp 2018-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-28)]. (ang.).
- ↑ Cyd Zeigler: Eric Radford: Olympic figure skater, medal-winning family man. And gay.. Ouspodrts, 2014-12-04. [dostęp 2018-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-26)]. (ang.).
- ↑ John Paul Brammer: Gay athletes make history at Winter Olympics. NBC News, 2018-02-12. [dostęp 2018-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-26)]. (ang.).
- ↑ Cyd Zeigler: Eric Radford and Luis Fenero are figure skating’s hot gay power couple. Outsports, 2018-02-13. [dostęp 2018-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (ang.).
- ↑ Cyd Zeigler: Olympian Eric Radford married Luis Fenero in a beautiful Spanish wedding. Outsports, 2019-07-16. [dostęp 2019-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-26)]. (ang.).
- ↑ Bruce Arthur: ‘Skating was always there’: Eric Radford’s road to becoming the first openly gay man to win gold at the Winter Olympics. The Star, 2018-02-14. [dostęp 2018-04-30]. (ang.).
- ↑ Randy Pascal: Meagan Duhamel heads to worlds for pairs championship. sudbury.com, 2011-04-20. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Randy Starkman: Canadian skater bloody but unbowed at championships. The Star, 2011-04-27. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Tatjana Flade: Duhamel and Radford seize gold at 2013 Four Continents. Golden Skate, 2013-02-10. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Meagan Duhamel, Eric Radford take bronze at figure skating worlds. CBC Sports, 2014-03-27. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ By Asif Hossain: Canada skates to silver in first Olympic team figure skating event. olympic.ca, 2014-02-09. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Meagan Duhamel, Eric Radford win Grand Prix Final pairs event. CBC Sports, 2014--12-14. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Canada win gold in team figure skating. olympic.org, 2018-02-12. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Rosie Dimanno: Bronze medal feels like gold to Canadians Duhamel and Radford. The Star, 2018-02-14. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ 'That part of my life is definitely complete' – Meagan Duhamel retires with 3 Olympic medals, 2 world titles. CBC News, 2018-02-16. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).
- ↑ Pair Champions Meagan Duhamel and Eric Radford Retire from Competitive Skating. Skate Canada, 2018-04-25. [dostęp 2018-04-29]. (ang.).
- ↑ a b Competition Results – Vanessa JAMES / Eric RADFORD. ISU. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
- ↑ a b c Competition Results – Meagan DUHAMEL / Eric RADFORD. ISU, 2018-06-25. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- International Skating Union Biography – Vanessa James / Eric Radford. ISU. [dostęp 2021-09-18]. (ang.).
- International Skating Union Biography – Meagan Duhamel / Eric Radford. ISU. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-18)]. (ang.).
- 1908:
Ulrich Salchow - 1920: Gillis Grafström
- 1924: Gillis Grafström
- 1928: Gillis Grafström
- 1932:
Karl Schäfer - 1936: Karl Schäfer
- 1948:
Dick Button - 1952: Dick Button
- 1956: Hayes Alan Jenkins
- 1960:
David Jenkins - 1964:
Manfred Schnelldorfer - 1968: Wolfgang Schwarz
- 1972:
Ondrej Nepela - 1976:
John Curry - 1980: Robin Cousins
- 1984: Scott Hamilton
- 1988: Brian Boitano
- 1992:
Wiktor Petrenko - 1994:
Aleksiej Urmanow - 1998: Ilja Kulik
- 2002: Aleksiej Jagudin
- 2006: Jewgienij Pluszczenko
- 2010: Evan Lysacek
- 2014:
Yuzuru Hanyū - 2018: Yuzuru Hanyū
- 2022: Nathan Chen
- 1908: Madge Syers
- 1920: Magda Julin
- 1924: Herma Plank-Szabó
- 1928:
Sonja Henie - 1932: Sonja Henie
- 1936: Sonja Henie
- 1948:
Barbara Ann Scott - 1952: Jeanette Altwegg
- 1956: Tenley Albright
- 1960: Carol Heiss
- 1964:
Sjoukje Dijkstra - 1968: Peggy Fleming
- 1972: Beatrix Schuba
- 1976: Dorothy Hamill
- 1980:
Anett Pötzsch - 1984: Katarina Witt
- 1988: Katarina Witt
- 1992: Kristi Yamaguchi
- 1994:
Oksana Bajuł - 1998: Tara Lipinski
- 2002: Sarah Hughes
- 2006: Shizuka Arakawa
- 2010:
Kim Yu-na - 2014: Adelina Sotnikowa
- 2018: Alina Zagitowa
- 2022: Anna Szczerbakowa
- 1908:
Anna Hübler / Heinrich Burger - 1920:
Ludowika Jakobsson / Walter Jakobsson - 1924: Helene Engelmann / Alfred Berger
- 1928:
Andrée Joly / Pierre Brunet - 1932: Andrée Brunet / Pierre Brunet
- 1936:
Maxi Herber / Ernst Baier - 1948:
Micheline Lannoy / Pierre Baugniet - 1952: Ria Falk / Paul Falk
- 1956: Sissy Schwarz / Kurt Oppelt
- 1960:
Barbara Wagner / Robert Paul - 1964:
Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow - 1968: Ludmiła Biełousowa / Oleg Protopopow
- 1972: Irina Rodnina / Aleksiej Ułanow
- 1976: Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew
- 1980:
Irina Rodnina / Aleksandr Zajcew - 1984: Jelena Wałowa / Oleg Wasiljew
- 1988: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1992: Natalja Miszkutionok / Artur Dmitrijew
- 1994: Jekatierina Gordiejewa / Siergiej Grińkow
- 1998: Oksana Kazakowa / Artur Dmitrijew
- 2002: Jelena Bierieżna / Anton Sicharulidze i
Jamie Salé i David Pelletier - 2006: Tatjana Tot´mianina / Maksim Marinin
- 2010:
Shen Xue / Zhao Hongbo - 2014: Tetiana Wołosożar / Maksim Trańkow
- 2018: Alona Sawczenko / Bruno Massot
- 2022: Sui Wenjing / Han Cong
- 1976: Ludmiła Pachomowa / Aleksandr Gorszkow
- 1980: Natalja Liniczuk / Giennadij Karponosow
- 1984: Jayne Torvill / Christopher Dean
- 1988: Natalja Biestiemjanowa / Andriej Bukin
- 1992: Marina Klimowa / Siergiej Ponomarienko
- 1994: Oksana Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 1998: Oksana Griszczuk / Jewgienij Płatow
- 2002: Marina Anisina / Gwendal Peizerat
- 2006: Tatjana Nawka / Roman Kostomarow
- 2010: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2014: Meryl Davis / Charlie White
- 2018: Tessa Virtue / Scott Moir
- 2022: Gabriella Papadakis / Guillaume Cizeron
