Erben Wennemars

Erben Wennemars
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1975
Dalfsen

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Turyn 2006 1000 m
brąz Turyn 2006 Drużynowo
Mistrzostwa świata na dystansach
złoto Berlin 2003 1000 m
złoto Berlin 2003 1500 m
złoto Seul 2004 1000 m
złoto Inzell 2005 sztafeta
złoto Salt Lake City 2007 sztafeta
złoto Nagano 2008 sztafeta
srebro Heerenveen 1999 500 m
srebro Salt Lake City 2007 1500 m
brąz Salt Lake City 2001 1500 m
brąz Berlin 2003 500 m
brąz Seul 2004 1500 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Nagano 2004 wielobój
złoto Salt Lake City 2005 wielobój
brąz Berlin 1998 wielobój
brąz Calgary 2003 wielobój
Puchar Świata (500 m)
2. miejsce
2002/2003
Puchar Świata (1000 m)
1. miejsce
2002/2003
1. miejsce
2003/2004
1. miejsce
2004/2005
1. miejsce
2006/2007
Puchar Świata (1500 m)
1. miejsce
2006/2007
2. miejsce
2001/2002
2. miejsce
2003/2004
2. miejsce
2004/2005
3. miejsce
2002/2003

Egbert Rolf "Erben" Wennemars (ur. 1 listopada 1975 w Dalfsen) – holenderski łyżwiarz szybki, dwukrotny brązowy medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Specjalizuje się w krótszych dystansach. Pierwszy medal zdobył w 1998 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim w Berlinie zajął trzecie miejsce. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Calgary w 2003 roku, a podczas MŚ w Nagano 2004 roku i rozgrywanych rok później MŚ w Salt Lake City zwyciężał. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw świata na dystansach. Podczas MŚ w Heerenveen w 1999 roku był drugi na 500 m, na MŚ w Salt Lake City w 2001 roku był trzeci na 1500 m, dwa lata później, podczas MŚ w Berlinie zwyciężył na dystansach 1000 i 1500 m, a w biegu na 500 m był trzeci. Kolejne dwa medale zdobył na MŚ w Seulu w 2004 roku był pierwszy na 1000 m i trzeci na 1500 m, a podczas MŚ w Inzell w 2005 roku, MŚ w Salt Lake City w 2007 roku i rozgrywanych rok później MŚ w Nagano zwyciężał w sztafecie. W Salt Lake City był też drugi na 1500 m.

W 1998 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, ale w swoim jedynym stracie, biegu na 500 m nie ukończył rywalizacji. Podczas igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku był piąty na 1000 m i dziesiąty na dwukrotnie krótszym dystansie. Ostatnie olimpijskie starty zanotował podczas igrzysk olimpijskich w Turynie w 2006 roku. Wspólnie ze Svenem Kramerem, Rintje Ritsmą, Markiem Tuitertem i Carlem Verheijenem zdobył brązowy medal w biegu drużynowym. Na tych samych igrzyskach był też między innymi trzeci w biegu na 1000 m, przegrywając tylko z dwoma reprezentantami USA: Shanim Davisem i Joeyem Cheekiem.

Wielokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym 25. zwycięstw. W sezonach 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 i 2006/2007 zwyciężał w klasyfikacji końcowej na 1000 m. W sezonie 2006/2007 wygrał też w klasyfikacji 1500 m, w sezonach 2001/2002, 2003/2004 i 2004/2005 był drugi, a w sezonie trzeci w tej klasyfikacji 2002/2003. Ponadto w sezonie 2002/2003 był drugi w klasyfikacji 500 m. Wielokrotnie też zdobywał medale mistrzostw Holandii, w tym czternaście złotych.

9 listopada 2007 w Salt Lake City ustanowił rekord świata w wyścigu na 1500 m wynikiem 1:42,32 min[1]. Cztery miesiące później jego rekord poprawił Kanadyjczyk Denny Morrison.

Jego brat, Freddy Wennemars również uprawia łyżwiarstwo szybkie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata na dystansach[edytuj | edytuj kod]

Rok 500 m 1000 m 1500 m sztafeta
1999 srebro 4.
2000 10. 6.
2001 18. 6. brąz
2003 brąz złoto złoto
2004 11. złoto brąz
2005 9. 9. 7. złoto
2007 14. 4. srebro złoto
2008 złoto

Mistrzostwa świata w wieloboju sprinterskim[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata w wieloboju[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]