Epidemiologia

Epidemiologia (gr. epi „na”, demos „lud”, logos „słowo, nauka”) – badanie występowania i rozmieszczenia stanów lub zdarzeń związanych ze zdrowiem w określonych populacjach oraz wpływu czynników wpływających na stan zdrowia, a także zastosowanie tej wiedzy do kontrolowania problemów zdrowotnych[1][2]. Epidemiologia bada wpływ czynników środowiskowych oraz warunków występowania epidemii spowodowanych chorobami w określonej populacji, wpływających na stan jej zdrowie. Może dotyczyć chorób ludzi, innych zwierząt lub roślin.

Cele[edytuj | edytuj kod]

Cele tej nauki w zakresie dotyczącym ludzi osiąga się przez badanie:

  • rozpowszechnienia chorób, czyli częstości występowania i rozmieszczenia chorób w danej populacji ludzkiej
  • rozpowszechnienia inwalidztw i ich przyczyn
  • rozpowszechnienia zgonów i ich przyczyn.

Miary epidemiologiczne[edytuj | edytuj kod]

Zdobywa te informacje przez pomiar:

  • pozytywnych mierników stanu zdrowia:
    • dotyczących rozwoju fizycznego,
    • oceny sprawności fizycznej,
    • ustalenia wskaźnika wydolności,
  • negatywnych mierników stanu zdrowia:
    • dotyczących chorób:
      • ustalenie chorobowości. Opisuje ona liczbę osób chorujących wcześniej i tych, którzy zachorowali w określonym okresie, zazwyczaj w okresie ostatnich 12 miesięcy[3]. Jeśli odnosi się to do dłuższego okresu, to nazywa się ją chorobowością okresową. Jeśli przedstawia informacje o wszystkich chorych, którzy chorowali kiedykolwiek w swoim życiu do czasu badania, to nazywa się ją chorobowością skumulowaną lub zbiorczą[3].
      • ustalenie zapadalności,
    • dotyczących zgonów:
Negatywne mierniki stanu zdrowia
Miernik[a] licznik mianownik
Chorobowość liczba chorych populacja
Zachorowalność liczba nowych chorych populacja narażona
Umieralność liczba zgonów populacja
Śmiertelność liczba zgonów z powodu określonej choroby liczba chorych

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Badania te dotyczą określonych populacji. Z reguły czynnikiem decydującym o określeniu populacji jest:

  • wiek,
  • miejsce zamieszkania,
  • narażenie na czynniki ryzyka wystąpienia danego schorzenia.

Rodzaje badań epidemiologicznych[edytuj | edytuj kod]

  1. Badania przeglądowe prowadzone w celu określenia stanu zdrowia określonej populacji. Na tej podstawie można określić współczynnik chorobowości lub potwierdzić, że dana populacja jest wolna od określonej choroby. Są także pomocne w ocenie wpływu warunków zewnętrznych na powstawanie i szerzenie się choroby.
  2. Badania obserwacyjne:
    • kliniczno-kontrolne (retrospektywne), w których wybiera się odpowiednią grupę przypadków o określonym statusie choroby. Pula badanych dzieli się na osoby, które chorują (ich choroba jest jednorodna pod względem nozologicznym) oraz grupę kontrolną, w której choroba nie występuje. Następnie ustala się potencjalne ekspozycje, które mogły wystąpić w przeszłości danej populacji.
    • kohortowe (prospektywne) selekcjonujące obiekty badań w zależności od stanu ich ekspozycji i zazwyczaj osoby są zdrowe na początku badań. Punktem wyjścia tego badania są określone uwarunkowania środowiska, dla których w obserwacji długofalowej poszukuje się odpowiednich skutków zdrowotnych
    • przekrojowe
  3. Badania eksperymentalne: polegające na celowym i kontrolowanym sterowaniu przyczyną wywołującą zjawiska zdrowotne.

Ognisko zakaźne[edytuj | edytuj kod]

Ognisko zakaźne (focus of infection) jest (w epidemiologii) ściśle określonym geograficznie miejscem, w którym znajdują się trzy czynniki niezbędne do transmisji epidemiologicznej: populacja ludzka wrażliwa na zakażenie, źródło zakażenia i odpowiednie warunki środowiska[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wszystkie mierniki stosuje się dla określonego przedziału czasowego zależnego od badanego organizmu. W epidemiologii człowieka jest to jeden rok.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Miquel Porta: A Dictionary of Epidemiology. Oxford: International Epidemiological Association – Oxford University Press, 2008. ISBN 978-0-19-531449-6.
  2. Robert Beaglehole, Ruth Bonita, Tord Kjellstrom: Podstawy epidemiologii. Łódź: Instytut Medycyny Pracy, 1996. ISBN 83-86052-71-6.
  3. a b Krzysztof Pisiewicz, Zbigniew Doniec, Małgorzata Wanat-Krzak: Epidemiologia chorób alergicznych u dzieci w Polsce. , Klinika Alergologii i Pneumonologii Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Rabce Zdroju. [dostęp 2021-09-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]