Enrique Mateos

Enrique Mateos
Pełne imię i nazwisko

Enrique Mateos Mancebo

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1934
Madryt

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2001
Sewilla

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1953–1954 Plus Ultra ? (?)
1954–1961 Real Madryt 52 (27)
1961–1964 Sevilla FC 55 (18)
1964–1965 Recreativo Huelva 17 (7)
1965 Real Betis 6 (2)
1965 Recreativo Huelva 5 (2)
1965–1966 Real Betis 10 (1)
1966–1967 Gimnástica 23 (1)
1968 Cleveland Stokers 31 (16)
1969 East London Celtic ? (?)
1970–1971 CD Toluca Santander ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1957–1961  Hiszpania 8 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1975–1976 Galáctico Pegaso
1976–1977 Cádiz CF
1978 Deportivo La Coruña
1982–1983 CD Fuengirola
1984–1985 Orihuela Deportiva
1985 Linares CF
1987 CD Ronda
1988 CD Fuengirola
1992 Orihuela Deportiva
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Enrique Mateos Mancebo (ur. 15 lipca 1934 w Madrycie, zm. 6 lipca 2001 w Sewilli) – hiszpański piłkarz występujący na pozycji napastnika. W La Liga w ciągu 13 sezonów rozegrał 123 mecze i zdobył 48 bramek, grając w tym czasie w Realu Madryt, Sevilli i Betisie.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Mateos urodził się w Madrycie, początek jego kariery piłkarskiej jest związany z zespołem AD Plus Ultra, obecnie znanym jako Real Madryt Castilla. Do pierwszego zespołu dołączył wraz z przybyciem Alfredo Di Stéfano. W trakcie 8-letniego pobytu w drużynie Królewskich przeważnie był rezerwowym. Swój najlepszy okres miał w sezonie 1956-57, kiedy zdobył 14 bramek w 21 meczach. Po przyjściu Ferenca Puskása w 1958 Mateos grał już tylko sporadycznie. Czterokrotnie triumfował w Pucharze Europy, łącznie w rozgrywkach europejskich wystąpił 16 razy strzelając 9 goli[1][2].

Mateos opuścił Los Merengues latem 1961 roku, łącznie występując w 93 meczach i zdobywając 50 bramek w barwach drużyny ze stolicy[2]. W kolejnych sezonach reprezentował m.in. zespoły Sevilli, Betisu i Gimnástica de Torrelavega, gdzie nabawił się poważnej kontuzji. Nie udało mu się wyleczyć urazu do końca, przez co nigdy nie odzyskał pełnej sprawności fizycznej. Przed zakończeniem kariery w wieku 37 lat zaliczył epizody w NASL w zespole Cleveland Stokers[3] i w East London Celtic z RPA.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Mateos w latach 1957-61 wystąpił ośmiokrotnie w reprezentacji Hiszpanii. Strzelił gola w swoim debiucie 31 marca 1957 roku w wygranym 5-0 meczu towarzyskim z Belgią[4].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Mateos pracował jako trener przez blisko 20 lat. Jego największe osiągnięcie na poziomie profesjonalnym to poprowadzenie w 1977 roku Cádiz CF do pierwszego awansu do La Liga w historii klubu. W kolejnym sezonie drużyna nie potrafiła utrzymać się w najwyższej klasie rozgrywkowej, a Mateos został zwolniony z funkcji trenera[5].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Mateos zmarł w Sewilli 6 lipca 2001 roku, dwa tygodnie przed jego 67 urodzinami[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Emilio Pla Diaz, Raúl Torre: Real Madrid CF - All the players in European Cups 1955–2014. rsssf.com, 2015-02-05. [dostęp 2016-06-11]. (ang.).
  2. a b Un histórico de la época de oro. realmadrid.com. [dostęp 2016-06-11]. (hiszp.).
  3. NASL Players - Enrique Mateos. nasljerseys.com. [dostęp 2016-06-11]. (ang.).
  4. Enrique Lopez Jimeno: Belgica, 0 - España, 5. mundodeportivo.com, 1957-04-01. [dostęp 2016-06-11]. (hiszp.).
  5. Enrique Mateos - Ficha del Entrenador. cadistas1910.awardspace.com. [dostęp 2016-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-27)]. (hiszp.).
  6. Necrológica - Enrique Mateos, ex jugador del Real Madrid. elpais.com, 2001-07-10. [dostęp 2016-06-11]. (hiszp.).