Endlösung der Judenfrage
Endlösung der Judenfrage (z niem. „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”) – eufemistyczne określenie nazistowskiego planu zagłady europejskich Żydów, przedstawionego na konferencji w Wannsee[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po ataku Niemiec na Polskę 1 września 1939 (Fall Weiss), a następnie 22 czerwca 1941 na ZSRR (Operacja Barbarossa) pod niemiecką okupacją znalazły się miliony osób pochodzenia żydowskiego. Decyzje dotyczące szczegółów technicznych akcji podjęto podczas Konferencji w Wannsee, 20 stycznia 1942. Ostateczne rozwiązanie wdrażano przede wszystkim przez specjalnie utworzone ośrodki zagłady.
Podczas wojny niemieccy naziści i ich sojusznicy zamordowali 5-6 milionów europejskich Żydów[2].
Filmy[edytuj | edytuj kod]
- Die Wannseekonferenz (TV 1984).
- Ostateczne rozwiązanie (oryg. Conspiracy) (TV 2001)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endlösung der Judenfrage, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-03-14] .
- ↑ The War Against the Jews Lucy Dawidowicz, Bantam, 1986. s. 403.
- ↑ Ostateczne rozwiązanie w bazie IMDb (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Raul Hilberg: The Destruction of the European Jews. Quadrangle Books, Chicago 1961. Wydanie w języku polskim: Zagłada Żydów europejskich, Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa, 2014.
- Christopher Browning: Geneza „ostatecznego rozwiązania”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012.