Emma Meesseman

Emma Meesseman
Ilustracja
Meesseman broniąca przeciw Amerykance Fenerbahçe w 2023.
#11 Fenerbahçe Safiport
środkowa
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1993
Ieper

Wzrost

193 cm

Masa ciała

83 kg

Kariera
Aktywność

od 2009

Draft

WNBA 2013, numer: 19
Washington Mystics

  1. Mecze w lidze aktualne na 17 czerwca 2023.

Emma Meesseman (ur. 13 maja 1993 w Ieper) – belgijska koszykarka grająca na pozycji środkowej, od 2022 zawodniczka Fenerbahçe Safiport.

Urodziła się z wadą słuchu, słyszy o 50% słabiej od przeciętnego człowieka, w związku z powyższym nosi aparaty słuchowe na obu uszach[1].

Jej matka Sonja Tankrey była także koszykarką[2]. W 1983 została wybrana najlepszą belgijska koszykarką[3].

18 lutego 2022 podpisała roczną umowę z Chicago Sky[4].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Meesseman w 2013.

Stan na 17 czerwca 2023, na podstawie[5][6][7], o ile nie zaznaczono inaczej.

WNBA[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe[edytuj | edytuj kod]

  • Mistrzyni:
  • Wicemistrzyni Rosji (2022)
  • Brąz:
    • Euroligi (2017)
    • Eurocup (2014)
    • pucharu UMMC (2014)
  • Zdobywczyni:
    • Pucharu Rosji (2017, 2019)
    • superpucharu:
  • Finalistka:
    • pucharu:
    • superpucharu:
      • Europy FIBA (2021)
      • Turcji (2022)[11]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

(* – nagrody i wyróżnienia przyznane przez portal eurobasket.com)

  • MVP:
    • Final Four Euroligi (2018)
    • finałów ligi tureckiej (2023)[11]
    • mistrzostw Belgii (2011)
    • młodzieżowa francuskiej ligi LFB (2013)
  • Najlepsza:
  • Zaliczona do I składu:
    • Euroligi (2021)[12]
    • ligi tureckiej (2023)*[11]
    • zawodniczek zagranicznych ligi tureckiej (2023)*[11]

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Seniorska[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe
Indywidualne
  • Zaliczona do I składu:
  • Liderka:
    • strzelczyń igrzysk olimpijskich (26,8 – 2020)[14]
    • igrzysk olimpijskich w przechwytach (3,5 – 2020)[14]
    • mistrzostw świata w zbiórkach (2018)
    • Eurobasketu w blokach (2017)

Młodzieżowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Washington Mystics’ Emma Meesseman overcomes hearing disorder. washingtonpost.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  2. Meesseman, The Reluctant Belgian Star. fibaeurope.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  3. Making sense of the Mystics' Meesseman mystery pick. fullcourt.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  4. WNBA Transactions. acrossthetimeline.com. [dostęp 2022-06-17]. (ang.).
  5. Profil na fibaeurope.com. sport.interia.pl. [dostęp 2018-04-10]. (pol.).
  6. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2018-04-10]. (ang.).
  7. Profil na basket.ugmk.com. basket.ugmk.com. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 kwietnia 2018)]. (ang.).
  8. Commissioners Cup final 2022. wnba.com. [dostęp 2023-06-11]. (ang.).
  9. WNBA Finals MVP. wnba.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  10. WNBA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
  11. a b c d e f KBSL 2022-2023. eurobasket.com. [dostęp 2023-06-17]. (ang.).
  12. Winners of EuroLeague Women Awards announced. fiba.basketball. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
  13. MVP Stewart leads All-Star Five at the Women's Olympic Basketball Tournament in Tokyo. usab.com. [dostęp 2022-02-18]. (ang.).
  14. a b Tokyo 2020 – Players Statistics. fiba.basketball. [dostęp 2022-02-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]