Emil Marat
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 1971 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
Emil Marat (ur. 1971 w Żyrardowie) – polski dziennikarz i pisarz, autor powieści i książek historycznych, nominowany m.in. do Nagrody Nike.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, trzy lata studiował na UW również dziennikarstwo. Pracę w mediach zaczynał w 1993 w warszawskim Radiu Kolor. W latach 1996−2000 był reporterem politycznym Radia Zet. Był współtwórcą i od 2002 do 2012 dyrektorem programowym a od 2006 do 2012 wiceprezesem Radia PiN[1]. Od 2012 prowadzi własną firmę public relations.
Publikował m.in. w miesięczniku „Press”, miesięczniku „Więź”[2], "Gazecie Wyborczej"[3]; pod pseudonimem Burski pisał artykuły podróżnicze dla miesięcznika „Voyage” i „Harper's Bazaar”. Dla miesięcznika „Zwierciadło” przeprowadzał wywiady z ludźmi kultury i sztuki.
Stypendysta miasta stołecznego Warszawy i Jan Michalski Foundation.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Szkło - powieść; 2013 (WAB)
- Made in Poland - wywiad rzeka – historia Stanisława Likiernika, żołnierza Kedywu AK, pierwowzoru literackiej postaci „Kolumba” z książki Kolumbowie. Rocznik 20 Romana Bratnego (współautor - M. Wójcik); 2014 (Wielka Litera) - Nagroda Historyczna "Polityki" 2015
- Lawirynt - powieść; 2014 (Noir sur Blanc)
- Ptaki drapieżne - opowieść historyczna o oddziale Kontrwywiadu Armii Krajowej 993/W (będąca w części zapisem rozmowy z Lucjanem Wiśniewskim – żołnierzem oddziału, wykonawcą wyroków podziemnych sądów; współautor - M. Wójcik); 2016 (ZNAK) - nominacja do Nagrody im. Jana Długosza
- Sen Kolumba - reportaż literacki o Krzysztofie Sobieszczańskim (drugim z pierwowzorów "Kolumba"); 2018 (WAB) - nominacja do Nagrody „Nike” 2019
- Wojna nadejdzie jutro - wywiad rzeka - historia Stanisława Aronsona (współautor - M. Wójcik); 2019 (ZNAK) - nominacja do Nagrody im. Teresy Torańskiej
- Studnie Norymbergi - powieść oparta na faktach - historia żydowskich bojowników z Wilna, skupionych wokół Abby Kovnera; 2021 (Wielka Litera)
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Nagrody Historyczne „Polityki” 2015[4]
- nominacja do Nagrody im. Jana Długosza 2017[5]
- nominacja do Nagrody Literackiej Nike 2019 za literacki reportaż biograficzny Sen Kolumba[6]
- nominacja do Nagrody im. Teresy Torańskiej 2019[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ O odejściu z Radia PIN na portalu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. [dostęp 2013-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-19)].
- ↑ Jeden z artykułów Marata w miesięczniku „Więź”. [dostęp 2013-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-19)].
- ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Emil Marat Nagrody "Polityki"
- ↑ Krakowskie Targi Książki, Nominowani 2016 - Konkurs o Nagrodę im. Jana Długosza [online], www.dlugosz.krakow.pl, 24 października 2017 [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ Nike 2019. Znamy 20 tytułów nominowanych do najważniejszego wyróżnienia literackiego w Polsce [online], wyborcza.pl, 23 maja 2019 [dostęp 2019-05-24].
- ↑ 25 reporterów nominowanych do Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2023-03-07] (pol.).