Emanuel Szafarczyk

Emanuel Szafarczyk fotografia ze zbiorów Muzeum Niepodległości.

Emanuel Szafarczyk Kamiński (ur. 1835, zm. 17 lutego 1865 w Warszawie) – członek Warszawskiej Organizacji Miejskiej, naczelnik działającej przy Rządzie Narodowym Straży Zbrojnej – warszawskich żandarmów-sztyletników[1]. Organizator zamachów na Aleksandra Wielopolskiego i Fiodora Fiodorowicza Trepowa. Więziony w X. Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Wyrokiem Audytoriatu Polowego 23 stycznia 1865 skazany na karę śmierci.

17 lutego 1865 r. Emanuel Szafarczyk został powieszony na stokach Cytadeli Warszawskiej wraz z Aleksandrem Waszkowskim; była to ostatnia publiczna egzekucja uczestników powstania styczniowego w Warszawie[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Jarosław Szarek: Sztylety i szubienice. Niezalezna.pl, 2013-07-25.
  2. ↑ Kronika powstań polskich 1794–1944, Marian B Michalik (red.), Eugeniusz Duraczyński (oprac.), Warszawa: Wydawnictwo Kronika, 1994, s. 258, ISBN 83-86079-02-9, OCLC 834009097.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Król, Cytadela Warszawska, Warszawa 1978.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emanuel_Szafarczyk&oldid=70594321”