Elisabeth Kirchler

Elisabeth Kirchler
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1963 ; Lanersbach
Klub	WSV Tux
Wzrost	168 cm
Pierwsze punkty w PŚ	8.01 1981, Pfronten (11. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	6.03 1981, Aspen; (1. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Mistrzostwa świata
	Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce ;	1982/1983
	Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce ;	1982/1983

Elisabeth Kirchler (ur. 17 listopada 1963 w Lanersbach) – austriacka narciarka alpejska, wicemistrzyni świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata wywalczyła 8 stycznia 1981 roku w Pfronten, zajmując jedenaste miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 6 marca 1981 roku w Aspen, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedziła Regine Mösenlechner z RFN i Cindy Nelson z USA. Łącznie 13 razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym kolejne trzy zwycięstwa: 8 grudnia 1982 roku w Val d’Isère była najlepsza w kombinacji, a 22 stycznia 1983 roku w Megève i 21 grudnia 1984 roku w Santa Caterina triumfowała w zjazdach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1982/1983, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji kombinacji była druga, a w klasyfikacji zjazdu zajęła trzecie miejsce.

W 1985 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Bormio, gdzie wywalczyła srebrny medal w gigancie. Rozdzieliła tam na podium dwie reprezentantki USA: Diann Roffe i Evę Twardokens. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi szósta w zjeździe i ósma w gigancie na rozgrywanych trzy lata wcześniej mistrzostwach świata w Schladming. W 1984 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie była dziewiąta w zjeździe, a rywalizacji w gigancie nie ukończyła. Brała też udział w igrzyskach w Calgary w 1988 roku, zajmując ósmą pozycję w zjeździe i piętnastą w supergigancie.

W 1989 roku zakończyła karierę.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF1	13 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:20,98	-	Debbie Armstrong
9.	16 lutego	1984	Sarajewo	Zjazd	1:13,36	+1,19	Michela Figini
8.	19 lutego	1988	Calgary	Zjazd	1:25,86	+1,33	Marina Kiehl
15.	22 lutego	1988	Calgary	Supergigant	1:19,03	+2,13	Sigrid Wolf

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
8.	2 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:37,17	+2,46	Erika Hess
6.	4 lutego	1982	Schladming	Zjazd	1:37,47	+0,77	Gerry Sorensen
12.	3 lutego	1985	Bormio	Zjazd	1:26,96	+2,41	Michela Figini
DNF	4 lutego	1985	Bormio	Kombinacja	18,72 pkt	-	Erika Hess
2.	6 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:18,53	+0,60	Diann Roffe
DNF	3 lutego	1987	Crans-Montana	Supergigant	1:19,17	-	Maria Walliser
DNF	5 lutego	1987	Crans-Montana	Gigant	2:21,22	-	Vreni Schneider
22.	5 lutego	1989	Vail	Zjazd	1:46,50	+2,74	Maria Walliser

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 1. miejsce
Val d’Isère – 8 grudnia 1982 (kombinacja) – 1. miejsce
Megève – 22 stycznia 1983 (zjazd) – 1. miejsce
Les Diablerets – 29 stycznia 1983 (zjazd) – 2. miejsce
Les Diablerets – 30 stycznia 1983 (kombinacja) – 3. miejsce
Sarajewo – 5 lutego 1983 (zjazd) – 2. miejsce
Megève – 28 stycznia 1984 (zjazd) – 2. miejsce
Saint-Gervais – 29 stycznia 1984 (kombinacja) – 2. miejsce
Mont-Sainte-Anne – 4 marca 1984 (supergigant) – 2. miejsce
Santa Caterina – 21 grudnia 1984 (zjazd) – 1. miejsce
Saint-Gervais – 21 stycznia 1985 (gigant) – 2. miejsce
Megève – 25 stycznia 1986 (supergigant) – 2. miejsce
Vail – 13 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie FIS (ang.)
Biografia zawodnika na sports-reference.com (zarchiwizowane) (ang.) (ang.)