Elio Petri

Elio Petri (ur. 29 stycznia 1929 w Rzymie, zm. 10 listopada 1982 tamże) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy, tworzący głównie kino zaangażowane politycznie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny robotniczej. Za poglądy lewicowe został wyrzucony z prowadzonej przez księży szkoły San Giuseppe di Merode. Był członkiem Włoskiej Partii Komunistycznej, którą opuścił po rewolucji na Węgrzech w 1956.

Pracę w filmie rozpoczął jako asystent reżysera Giuseppe De Santisa, który wywarł znaczący wpływ na jego karierę.

1961: Zabójca (L'assassino)
1962: Dni są policzone (I giorni contati)
1963: Nauczyciel z Vigevano (Il maestro di Vigevano)
1963: Nudi per vivere
1964: Niewierność (Alta infedeltà) - epizod Peccato nel pomeriggio
1965: Dziesiąta ofiara (La decima vittima)
1967: Każdemu swoje (A ciascuno il suo)
1968: Spokojne miejsce na wsi (Un tranquillo posto di campagna)
1970: Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem (Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto)
1971: Klasa robotnicza idzie do raju (La classe operaia va in paradiso)
1973: Własność nie pochodzi już z kradzieży (La proprietà non è più un furto)
1976: Wszelkim sposobem (Todo modo)
1978: Brudne ręce (Le mani sporche) - miniserial
1979: Dobre wiadomości (Buone notizie)

1960–69	Zabójca (1961) Dni są policzone (1962) Nauczyciel z Vigevano (1963) Nudi per vivere (1963) Niewierność (1964) Dziesiąta ofiara (1965) Każdemu swoje (1967) Spokojne miejsce na wsi (1968)
1970–79	Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem (1970) Klasa robotnicza idzie do raju (1971) Własność nie pochodzi już z kradzieży (1973) Wszelkim sposobem (1976) Brudne ręce (1978) Dobre wiadomości (1979)