Elfwald I z Nortumbrii
| król Nortumbrii | |
| Okres | |
|---|---|
| Koronacja | 5 sierpnia 759 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Elfwald I z Nortumbrii, Alfwold, Aluuoldus, Alwold, Ælfwold, Ælfwald (ur. w VIII wieku; zm. 23 września 788) – władca anglosaskiego królestwa Nortumbrii w latach 778-788.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Jako syn króla Oswulfa, Elfwald był athelingiem Nortumbrii z dynastii Eatingów. Miał dwóch synów: Elfa i Elfwine. Jego siostra, Osgifu, została żoną Alhreda.
Panowanie[edytuj | edytuj kod]
W 778 roku arystokracja Nortumbrii zdetronizowała syna Etelwalda Molla, Etelreda i zmusiła go do emigracji. Zwolennicy dynastii Eatingów wybrali na króla właśnie Elfwalda[1].
Elfwald został zamordowany 23 września 788 przez ealdormana o imieniu Sicga[2][3]. Został pochowany w opactwie Hexham, gdzie czczono go jako świętego[2].
W momencie śmierci ojca Elf i Elfwine byli jeszcze zbyt młodzi, by zająć jego miejsce. Sukcesorem Elfwalda został więc jego siostrzeniec Osred[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prosopography of Anglo-Saxon England: Ælfwald
- Barbara Yorke: Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16169-9.
- Anglo-Saxon Chronicle dostępna w bibliotece cyfrowej