Ekaterini Tanu

Ekaterini Tanu
Κατερίνα Θάνου
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1975
Ateny

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Grecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Sydney 2000 lekkoatletyka
100 m
Mistrzostwa świata
srebro Edmonton 2001 100 m
brąz Sewilla 1999 100 m
brąz Paryż 2003 100 m
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2002 100 m
brąz Budapeszt 1998 100 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Bari 1997 100 m
srebro Bari 1997 4 x 100 m
Halowe mistrzostwa świata
złoto Maebashi 1999 60 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Sztokholm 1996 60 m
złoto Gandawa 2000 60 m

Ekaterini Tanu (gr. Αικατερίνη (Κατερίνα) Θάνου; ur. 1 lutego 1975 w Atenach) – grecka sprinterka, medalistka igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata, mistrzyni Europy.

W swojej karierze odniosła liczne sukcesy w międzynarodowych imprezach, m.in. :

W 2004 została jeszcze mistrzynią kraju, ale formy nie było, a wielkimi krokami zbliżały się kolejne Igrzyska Olimpijskie tym razem w stolicy Grecji - Atenach, a Tanu jedna z niewielu greckich sportsmenek rozpoznawalnych na całym świecie miała bronić medalu sprzed 4 lat „na swoim terenie”. Jednak dzień przed rozpoczęciem igrzysk wybuchł skandal - Tanu (razem z czołowym greckim sprinterem - Konstandinosem Kenderisem) nie stawili się na kontrolę antydopingową. Aby zatuszować sprawę sfingowali wypadek motocyklowy, jednak mistyfikacja się nie udała i IAAF zdyskwalifikował oboje lekkoatletów. Po dyskwalifikacji wróciła jeszcze na bieżnię, jednak nigdy nie na ten poziom sportowy jaki prezentowała wcześniej - największym osiągnięciem po powrocie jest 6. miejsce podczas Halowych Mistrzostw Europy (Birmingham 2007).

W 2011 została uznana przez grecki sąd winną składania fałszywych zeznań w sprawie domniemanego wypadku motocyklowego w 2004[1].

Osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
23. 26 lipca 1996 Stany Zjednoczone Atlanta bieg na 100 m 11,48 s - Stany Zjednoczone Gail Devers
1. 23 września 2000 Australia Sydney bieg na 100 m 11,12 s - -
13. 29 września 2000 Australia Sydney sztafeta 4 x 100 m 43,53 s -  Bahamy

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
9. 7 sierpnia 1995 Szwecja Göteborg bieg na 100 m 11,09 s - Stany Zjednoczone Gwen Torrence
9. 3 sierpnia 1997 Grecja Ateny bieg na 100 m 11.34 s - Stany Zjednoczone Marion Jones
9. 8 sierpnia 1997 Grecja Ateny sztafeta 4 x 100 m 43,15 s -  Stany Zjednoczone
3. 22 sierpnia 1999 Hiszpania Sewilla bieg na 100 m 10,84 s + 0,14 s Stany Zjednoczone Marion Jones
13. 28 sierpnia 1999 Hiszpania Sewilla sztafeta 4 x 100 m 44,68 s -  Bahamy
2. 6 sierpnia 2001 Kanada Edmonton bieg na 100 m 10,91 s + 0,09 s Ukraina Żanna Pintusewicz-Block
6. 11 sierpnia 2001 Kanada Edmonton sztafeta 4 x 100 m 43,25 s + 0,93 s  Niemcy
3.[2] 24 sierpnia 2003 Francja Paryż bieg na 100 m 11,03 s + 0,10 s Stany Zjednoczone Torri Edwards
10. 29 sierpnia 2003 Francja Paryż sztafeta 4 x 100 m 43,81 s -  Francja

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
19. 7 sierpnia 1994 Finlandia Helsinki bieg na 100 m 11,68 s - Rosja Irina Priwałowa
10. 13 sierpnia 1994 Finlandia Helsinki sztafeta 4 x 100 m 44,77 s -  Niemcy
3. 19 sierpnia 1998 Węgry Budapeszt bieg na 100 m 10,87 s + 0,14 s Francja Christine Arron
5. 22 sierpnia 1998 Węgry Budapeszt sztafeta 4 x 100 m 44,01 s + 1,42 s  Francja
1. 7 sierpnia 2002 Niemcy Monachium bieg na 100 m 11,10 s - -
9. 10 sierpnia 2002 Niemcy Monachium sztafeta 4 x 100 m 44,04 s -  Francja

Igrzyska śródziemnomorskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 16 czerwca 1997 Włochy Bari bieg na 100 m 11,13 s - -
2. 18 czerwca 1997 Włochy Bari sztafeta 4 x 100 m 43,07 s + 0,38 s  Francja

Halowe mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
7. 7 marca 1997 Francja Paryż bieg na 60 m 7,15 s - Stany Zjednoczone Gail Devers
1. 7 marca 1999 Japonia Maebashi bieg na 60 m 6,96 s - -

Halowe mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 9 marca 1996 Szwecja Sztokholm bieg na 60 m 7,15 s - -
4. 28 lutego 1998 Hiszpania Walencja bieg na 60 m 7,23 s + 0,09 s Niemcy Melanie Paschke
1. 27 lutego 2000 Belgia Gandawa bieg na 60 m 7,05 s - -
6. 4 marca 2007 Wielka Brytania Birmingham bieg na 60 m 7,26 s + 0,14 s Belgia Kim Gevaert

Najlepszy wynik w sezonie[edytuj | edytuj kod]

(Stadion)

100 m[edytuj | edytuj kod]

Rok Wiek Wynik Miejsce Data Wynik na świecie
1995 20 lat 11,09 Szwecja Göteborg 7 sierpnia
10
1997 22 lata 11,13 Włochy Bari 16 czerwca
15
1998 23 lata 10,87 Węgry Budapeszt 19 sierpnia
4
1999 24 lata 10,83 Hiszpania Sewilla 22 sierpnia
3
2000 25 lat 10,91 Szwajcaria Lozanna 5 lipca
2
2001 26 lat 10,91 Kanada Edmonton 6 sierpnia
2
2002 27 lat 11,05 Niemcy Monachium 7 sierpnia
7
2003 28 lat 11,03 Francja Paryż 24 sierpnia
6
2004 29 lat 11,21 Grecja Ateny 10 czerwca
31

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

  • 60 metrów - 6,96 (1999) Rekord Grecji, 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki
  • 100 metrów – 10,83 (1999) Rekord Grecji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kenteris i Thanou winnymi składania fałszywych zeznań [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-10] (pol.).
  2. Thanou początkowo zajęła w tym biegu 5 miejsce, jedna po dyskwalifikacji zwyciężczyni Kelly White przesunięto ją na 4 miejsce. W 2011 roku po dyskwalifikacji Ukrainki Żanny Pintusewicz-Block, która była wówczas na medalowej pozycji, anulowano osiągnięty przez nią wynik. W wyniku czego to Greczynka została zdobywczynią brązowego medalu.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]