Edward Zawada
| Data i miejsce urodzenia | 17 listopada 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 listopada 2006 |
| Minister przemysłu chemicznego | |
| Okres | od 30 czerwca 1970 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Edward Henryk Zawada (ur. 17 listopada 1922 w Siemianówce, zm. 13 listopada 2006 w Salzburgu[1]) – polski inżynier chemii, doktor ekonomii, polityk, członek komisji przemysłu chemicznego RWPG[2], podsekretarz stanu[3], wiceminister i minister przemysłu chemicznego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Rudolfa i Anny. W 1947 ukończył studia na Politechnice Śląskiej, w 1978 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych. W 1947 rozpoczął pracę w przemyśle chemicznym.
Od 1946 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1951 był związany z resortem przemysłu chemicznego. Do 1958 był dyrektorem departamentu, po czym do 1962 był dyrektorem naczelnym Zjednoczenia Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa”. Następnie podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego, a od 30 czerwca 1970 do 26 października 1971 był minister w rządzie Józefa Cyrankiewicza i Piotra Jaroszewicza. W latach 1971–1976 radca handlowy przy Ambasadzie PRL w Rzymie, następnie doradca przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów do 1979.
Zainicjował i podjął decyzję o utworzeniu w marcu 1971 roku[1] Rafinerii Gdańskiej (później Grupa Lotos, PKN Orlen), przewodniczący zarządu Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego[3].
Otrzymał Złoty (1955)[4] i Srebrny Krzyż Zasługi (1952)[5] oraz Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6].
Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B23-11-10)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b "Dr inż. Edward Zawada, ojciec rafinerii nafty w Gdańsku", Autor: Ludwik M. Bednarz, w miesięczniku Przemysł chemiczny, marzec 2007
- ↑ Komentarz do wypowiedzi mgr inż. Edwarda Zawady udzielonej dla redakcji PAP, 1963-08-26
- ↑ a b Rozmowy z ludźmi polskiej chemii. Mówi mgr inż. Edward Zawada - Podsekretarz Stanu Ministerstwa Przemysłu Chemicznego CHEMIK nauka-technika-rynek 22, nr 10, 1969
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 53, poz. 622
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1113
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Informacje w BIP IPN
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, str. 445.
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu