Edward Siarka
 Edward Siarka (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 lipca 1963 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, samorządowiec |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2005), wiceminister środowiska (2020), wiceminister klimatu i środowiska (2020–2023) |
| Partia | |
Edward Siarka (ur. 7 lipca 1963 w Rabce) – polski polityk, samorządowiec i nauczyciel, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 2020–2023 wiceminister w resortach odpowiedzialnych za środowisko.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1988 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w 2004 studia podyplomowe z zakresu doradztwa europejskiego w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie.
Pracował jako nauczyciel historii, był dyrektorem Szkoły Podstawowej w Podsarniu[1]. Od 1994 do 1997 zasiadał w zarządzie gminy, następnie od 1998 do 2005 pełnił funkcję wójta gminy Raba Wyżna. W latach 1998–2002 był także radnym powiatu nowotarskiego.
W 1994 został członkiem ochotniczej straży pożarnej[2]. W 2010 został wybrany na stanowisko prezesa zarządu małopolskiego oddziału wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP[2]. W 2022 objął funkcję wiceprezesa ZG ZOSOP RP[3].
Działał w Partii Chrześcijańskich Demokratów i Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym, następnie przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2005 z listy PiS został wybrany na posła V kadencji w okręgu nowosądeckim. W wyborach w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 15 697 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 13 264 głosy[4]. W Sejmie VII kadencji przystąpił do klubu parlamentarnego Solidarna Polska, a następnie zajął się tworzeniem struktur powstałej w 2012 partii o tej nazwie na Podhalu. Objął funkcję przewodniczącego powołanej w grudniu 2013 rady głównej tego ugrupowania. Był kandydatem Solidarnej Polski w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014, jednak partia nie osiągnęła progu wyborczego[5]. W lipcu 2014 zasiadł w klubie parlamentarnym Sprawiedliwa Polska, od marca 2015 działającym pod nazwą Zjednoczona Prawica. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 13 953 głosy[6]. W wyborach w 2019 uzyskał mandat poselski na kolejną kadencję (dostał 21 561 głosów)[7]. W listopadzie tego samego roku został wybrany na wiceprzewodniczącego klubu parlamentarnego PiS jako przedstawiciel Solidarnej Polski (w maju 2023 przemianowanej na Suwerenną Polskę).
Na początku października 2020 powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska i pełnomocnika rządu do spraw leśnictwa i łowiectwa[8]. W tym samym miesiącu, po przekształceniach w strukturze rządu, został sekretarzem stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. W wyborach w 2023 kolejny raz z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 18 587 głosów)[9]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji w administracji rządowej.
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2008)[2]
- Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP (2011)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Historia szkoły w Podsarniu. sppodsarnie.pl. [dostęp 2023-10-09].
- ↑ a b c d Edward Siarka – Sekretarz Stanu. mos.gov.pl. [dostęp 2023-10-10].
- ↑ XV Zjazd Krajowy Związku OSP RP. Strategia Florian 2050 przyjęta. zosprp.pl, 3 października 2022. [dostęp 2022-10-03].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ MŚ: Wiceminister Środowiska Edward Siarka powołany, przejął obowiązki od Michała Wosia w zakresie leśnictwa i łowiectwa (komunikat). pap.pl, 3 października 2020. [dostęp 2020-10-03].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-02-19].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa 2012: Wydawnictwo Sejmowe, s. 383.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Edward Siarka – strona prywatna. [dostęp 2015-06-04].