Edward Pieczonka

Edward Pieczonka
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1882
Lwów-Bogdanówka

Data śmierci

styczeń 1939

Miejsce spoczynku

cmentarz w Grybowie

Narodowość

polska

Stanowisko

nauczyciel

Edward Pieczonka (ur. 13 maja 1881 we Lwowie-Bogdanówce, zm. w styczniu 1939) – polski nauczyciel, major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 maja 1881 we Lwowie-Bogdanówce[1][2]. W 1902 ukończył C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[3]. Odbył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego[2]. Podjął pracę nauczyciela od 2 września 1908[1]. W 1909 jako filolog klasyczny był zastępcą nauczyciela w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach[1][4].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu porucznika jako były oficer c. i k. armii[5]. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej 1918-1919 i dostał się wówczas do niewoli[2]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 (w 1923 był zweryfikowany z lokatą 8, w 1924 z lokatą 4)[6][7].

W latach 1923-1927 pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Sambor, pozostając oficerem nadetatowymm 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu[8][9]. W lutym 1926 został zatwierdzony na stanowisku kierownika I referatu[10]. 3 maja 1926 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. W lutym 1927 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Ostrowiec na stanowisko komendanta[12], a następnie został przeniesiony w stan spoczynku.

W 1928 mieszkał w Grybowie[13]. Podjął pracę profesora w Gimnazjum w Grybowie[2]. W tym mieście zamieszkiwał do 1939[2]. Był członkiem zarządu koła Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych w Nowym Sączu[14]. Pełnił funkcję sekretarza Kasyna Obywatelsko-Urzędniczego w Grybowie[15].

Zmarł w styczniu 1939[2]. Został pochowany 16 stycznia 1939 w Grybowie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 118.
  2. ↑ a b c d e f g Z żałobnej karty. Ś. p. Edward Pieczonka. „Przegląd Pedagogiczny”, s. 118, nr 5 z 15 marca 1939. 
  3. ↑ Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiturienci. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 93.
  4. ↑ Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 145.
  5. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 87.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 404.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 388.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 388, 1477.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 352, 1347.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 19.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 125.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 65.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 901.
  14. ↑ Koła T. N. S. W.. „Przegląd Pedagogiczny”, s. 87, nr 7-8 z 15 kwietnia 1939. 
  15. ↑ Z grybowskiego folwarku. „Przyjaciel Ludu”, s. 3, nr 32 z 3 sierpnia 1930. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Pieczonka&oldid=71904394”