Ned Barrett
 Złoci medaliści IO 1908 w przeciąganiu liny. Barrett w górnym rzędzie, pierwszy od lewej | |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Edward Edmond Barrett | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1877 | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 19 marca 1932 | ||||||||||||
| Wzrost | 185 cm | ||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||
| Klub | City of London Police A.C. | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Ned Barrett, właśc. Edward Edmond Barrett (ur. 3 listopada 1877 w Ballyduff, zm. 19 marca 1932 w Londynie) – brytyjski przeciągacz liny, zapaśnik i lekkoatleta pochodzący z Irlandii, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich[1].
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1877 w przysiółku Rahela w miejscowości Ballyduff w irlandzkim hrabstwie Kerry. W 1901 jako członek zespołu London GAA został mistrzem Irlandii w hurlingu. Jest to jedyny przypadek w historii tych zawodów, kiedy to tryumfowała drużyna spoza Irlandii[2][3].
W 1908 Barrett po raz pierwszy wystąpił na igrzyskach olimpijskich. W zawodach odbywających się w Londynie reprezentował Wielką Brytanię w lekkoatletyce, zapasach i przeciąganiu liny[3]. W pchnięciu kulą uzyskał wynik 12,89 m i został sklasyfikowany na 5. miejscu[4]. Brał udział również w konkursach rzutu dyskiem i rzutu oszczepem w stylu wolnym, jednak jego wyniki w tych konkurencjach nie są znane. Był zgłoszony także do rywalizacji w rzucie dyskiem greckim, lecz w niej nie uczestniczył. W ramach drugiej z dyscyplin brał udział w konkurencjach wagi ciężkiej[3]. W stylu klasycznym odpadł po pierwszym etapie rywalizacji (ćwierćfinale) po porażce z reprezentantem Węgier Hugó Payrem[5]. Rywalizację w stylu wolnym rozpoczął od zwycięskiego pojedynku w ćwierćfinale ze swoim rodakiem Cyrilem Brownem. W półfinale przegrał z Conem O’Kellym, a w pojedynku o brąz pokonał Ernesta Nixsona[6]. W rywalizacji w przeciąganiu liny uczestniczył jako członek zespołu London City Police. W półfinale policjanci z City of London pokonali inny brytyjski zespół, K Division Metropolitan Police, a w finale zwyciężyli z drużyną Liverpool Police[7].
W 1908 i 1911 został mistrzem Wielkiej Brytanii w zapasach w kategorii do 120 kg (waga superciężka)[8]. Podczas igrzysk olimpijskich 1912 w Sztokholmie był na liście startowej do zawodów w pchnięciu kulą i rzucaniu dyskiem, jednak nie wziął w nich udziału. W rywalizacji zapaśniczej w wadze ciężkiej w stylu klasycznym odpadł po porażkach z Duńczykiem Sørenem Marinusem Jensenem i finem Emilem Backeniusem[9][3].
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
- Pchnięcie kulą: 12,89 m (1908)[2][3]
- Rzut dyskiem: 32,66 m (1908)[2][3]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Barrett służył w City of London Police do lipca 1914. Jego brat James Barrett był lekkoatletą i olimpijczykiem z 1908[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edward Edmond Barrett. olympic.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang. • fr.).
- ↑ a b c Ned Barrett. teamgb.com. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Ned Barrett. olympedia.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ Shot Put, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ Heavyweight, Greco-Roman (>93 kilograms), Men. olympedia.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ Heavyweight, Freestyle (>73 kilograms), Men. olympedia.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ Tug-Of-War, Men. olympedia.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
- ↑ List of British Senior Champions from 1904 - 2001 [online], britishwrestling.org [dostęp 2015-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-05] (ang.).
- ↑ Heavyweight, Greco-Roman (>82.5 kilograms), Men. olympedia.org. [dostęp 2020-12-02]. (ang.).
| 1900 | |
|---|---|
| 1904 | |
| 1908 | |
| 1912 | |
| 1920 |
