Eddie Johnson (1955–2020)

Eddie Johnson
Ilustracja
Rzucający obrońca
Pełne imię i nazwisko

Edward Lee Johnson Jr.

Pseudonim

Fast Eddie

Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1955
Ocala

Data śmierci

26 października 2020

Wzrost

188 cm

Masa ciała

82 kg

Kariera
Aktywność

1977–1987

Szkoła średnia

Lake Weir High School

College

Auburn (1973–1977)

Draft

1977, numer: 49
Atlanta Hawks

Eddie Johnson, właśc. Edward Lee Johnson Jr., pseud. „Fast Eddie” (ur. 24 lutego 1955 w Ocala na Florydzie, zm. 26 października 2020[1]) – amerykański zawodowy koszykarz, dwukrotny uczestnik NBA All-Star Game[2], zaliczany do składów najlepszych obrońców ligi[3].

Wybrany z dalekim numerem w drafcie 1977, Johnson rozegrał 10 sezonów (1977–1987) w NBA w zespołach Atlanta Hawks, Cleveland Cavaliers i Seattle SuperSonics. Najlepsze lata swojej kariery spędził w zespole z Atlanty. W najbardziej udanym pod względem statystycznym sezonie (1980/81) notował średnio 19,1 punktu, 5,4 asysty, 2,4 zbiórki oraz 1,7 przechwytu[4]. Występując w Hawks brał dwukrotnie udział w NBA All-Star Game (1980–1981), również dwukrotnie wybierano go do drugiego składu najlepszych obrońców ligi[3]. Wyróżniała go duża szybkość prowadzenia gry oraz łatwość zdobywania punktów.

Przez lata borykał się jednak z uzależnieniem od kokainy. Z czasem jego szybkość oraz poziom gry zaczął spadać, aż w połowie sezonu 1985/86 został wymieniony do Cleveland Cavaliers, w zamian za Johnny’ego Davisa[4]. Dograł tam sezon do końca, ale kiepska reputacja związana z jego nałogiem spowodowała, że nie mógł znaleźć pracodawcy na kolejne rozgrywki. Podjął więc decyzję o odbyciu odwyku. Wcześniej z powodu narkotyków był już kilkukrotnie zawieszany.

Po powrocie z odwyku zatrudnił się w lidze CBA, w zespole Tampa Bay Thrillers. W jego barwach notował średnio 21,9 punktu. jego znakomita postawa spowodowała, iż 23 marca 1987 roku został zatrudniony przez Seattle SuperSonics[4]. Zanim jeszcze zasilił szeregi Sonics wystąpił w meczu gwiazd ligi CBA, otrzymując w nim tytuł MVP. Natomiast po zakończeniu zmagań ligowych otrzymał nagrodę dla najlepszego nowo-przybyłego zawodnika ligi oraz nominację do pierwszego składu najlepszych zawodników CBA. Już po jego odejściu zespół Thrillers zdobył mistrzostwo ligi.

W barwach SuperSonics rozegrał 24 spotkania sezonu 1986/87 oraz 14 play-off[4]. Po raz kolejny jednak zawiódł, nie przechodząc testu antynarkotykowego. W związku z powyższym liga zabroniła mu już dożywotnio występów w NBA. W ten sposób zakończyła się jego sportowa kariera.

Młodszy brat Eddiego, Frank, był zawodnikiem i trenerem w NBA[5].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

CBA
NBA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Two-time NBA All-Star 'Fast Eddie' Johnson dies at 65
  2. a b Eddie Johnson Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. a b c All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  4. a b c d Eddie johnson – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. Frank Johnson – NBA Profile. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 października 2014)]. (ang.).
  6. EPBL/EBA/CBA CHAMPIONS. apbr.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. a b 2008 CBA All-Star Game Rosters. sportsnetwork.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  8. NBA Players of the Week. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]