EMAL
.jpg) | |||
| Premiera | 1953–1955 | ||
|---|---|---|---|
| |||
EMAL (EMAL-1, Elektronowa Maszyna Automatycznie Licząca) – doświadczalny komputer pierwszej generacji Romualda Marczyńskiego pod względem organizacyjnym wzorowany na angielskim EDSAC. Powstawał w Grupie Aparatów Matematycznych (GAM) Państwowego Instytutu Matematycznego w Warszawie w latach 1953–1955[1].
Podczas budowy wystąpiły poważne problemy z niezawodnością elementów. Komputer nie został w pełni uruchomiony, ale doświadczenie zostało wykorzystane przy budowie komputera EMAL-2, a pamięć po udoskonaleniu trafiła do komputera XYZ. EMAL-1 przestał istnieć z początkiem 1957 r.
Dane[edytuj | edytuj kod]
- typ: jednoadresowy, binarny komputer szeregowy, oparty na statycznych przerzutnikach lampowych (ponad tysiąc lamp)
- słowo: 39 lub 40[1] bitów
- pamięć operacyjna rtęciowa:
- częstotliwość: 750 kHz
- pojemność: 512 słów (2.4 lub 2.5 KiB)
- liczba rur: 32
- szybkość:
- 1400–2000 dodawań/odejmowań na sekundę
- 350–450 mnożeń na sekundę
- 230 dzieleń na sekundę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Romuald Marczyński, Jak budowałem aparaty matematyczne w latach 1948-1958 / Romuald Marczyński / Katalog HINT, „Informatyka” (8-12), hint.org.pl, 1989, s. 17 [dostęp 2018-10-08] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Konstrukcje polskie: Polski Babbage, [w:] Adam B. Empacher, Maszyny liczą same? / Adam B. Empacher / Katalog HINT, Wiedza Powszechna, 1960, s. 107-109 [dostęp 2018-10-08] (pol.).