Dziewięcierz (Ukraina)
 Dziewięcierz i Einsingen na mapie z ok. 1860 oraz współczesna granica (czerwona linia) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość | 310 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy | 3252 |
| Kod pocztowy | 80321 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°12′40″N 23°29′27″E/50,211111 23,490833 | |
Dziewięcierz[1] (ukr. Дев'ятир, pierwotnie Dziewięciory) – wieś na Ukrainie, w rejonie żółkiewskim obwodu lwowskiego przy polskiej granicy. Przed II wojną światową jako Einsingen. Wieś liczy około 200 mieszkańców.
Wieś starostwa niegrodowego lubaczowskiego na początku XVIII wieku[2]. W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Potylicz w powiecie rawskim w woj. lwowskim[3].
W kwietniu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 5 Polaków[4].
Po wojnie część wsi wraz z kolonia Einsingen weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego, a część pozostała w Polsce – Dziewięcierz, wraz z ruinami cerkwi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. 1938 nr 277 poz. 653 Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 listopada 1938 r. o ustaleniu nazw niektórych miejscowości w powiecie rawskim, bóbreckim i dobromilskim w województwie lwowskim
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 34.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 550
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 759, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziewięcierz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 291.
- Malowanka 2.), cz. Dziewięcierza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 23.