Dynastia walentyniańska

Dynastia walentyniańska – dynastia panująca we wschodnim Cesarstwie Rzymskim w latach 364-378 i w zachodnim Cesarstwie Rzymskim w latach 364-392^[1]. Ich rządy we wschodniej części państwa zakończyły się śmiercią cesarza Walensa w 378 w bitwie pod Adrianopolem z Wizygotami. W zachodniej części cesarstwa po śmierci Walentyniana II (392) rządy objął mąż jego siostry Teodozjusz I Wielki.

Cesarze rzymscy z dynastii walentyniańskiej[edytuj | edytuj kod]

Walentynian I 364-375 (na Zachodzie)
Walens 364-378 (na Wschodzie)
Gracjan 375-383 (współcesarz od 367 do na Zachodzie)
Walentynian II 375-392 (na Zachodzie)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Valentinian Dynasty. sites.google.com. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Słownik cesarzy rzymskich, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2001, s. 278-295.
Aleksander Krawczuk, Poczet Cesarzy Rzymskich. Dominat, Warszawa: Iskry 1991.
Norman H. Baynes: The Dynasty of Valentinian and Theodosius the Great. Archive.org, 1911. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).

Cesarze rzymscy

Dynastia julijsko-klaudyjska	Oktawian August (27 p.n.e. – 14 n.e.) Tyberiusz (14–37) Kaligula (37–41) Klaudiusz (41–54) Neron (54–68)
Rok czterech cesarzy	Galba (68–69) Oton (69) Witeliusz (69)
Flawiusze	Wespazjan (69–79) Tytus (79–81) Domicjan (81–96)
Dynastia Antoninów	Nerwa (96–98) Trajan (98–117) Hadrian (117–138) Antoninus Pius (138–161) Marek Aureliusz (161–180) Lucjusz Werus (161–169) Kommodus (180–192)
Bez dynastii	Pertynaks (193) Didiusz Julianus (193)
Sewerowie	Septymiusz Sewer (193–211) Geta (211–212) Karakalla (211–217) Makrynus (217–218) Diadumenian (218) Heliogabal (218–222) Aleksander Sewer (222–235)
Kryzys wieku III	Maksymin Trak (235–238) Gordian I i Gordian II (238) Pupien i Balbin (238) Gordian III (238–244) Filip I Arab (244–249) Filip II (247–249) Decjusz (249–251), Herenniusz i Hostylian (251) Trebonian Gallus i Woluzjan (251–253) Emilian (253) Walerian I (253–260) Galien (253–268) Klaudiusz II Gocki (268–270) Kwintyllus (270) Aurelian (270–275) Tacyt (275–276) Florian (276) Probus (276–282) Karus (282–283) Numerian (283–284) i Karinus (283–285)
Tetrarchia i Dynastia konstantyńska	Dioklecjan (284–305) Maksymian (286–305) Konstancjusz I Chlorus (293–306) Galeriusz (293–311), Sewer II (305–307), Maksymin Daja (305–313) Maksencjusz (306–312) Konstantyn I Wielki (306–337), Licyniusz (308–324) i Licyniusz II (317–324) Konstantyn II (337–340) Konstans I (337–350) i Konstancjusz II (337–361) Julian Apostata (361–363) Jowian (363–364)
Dynastia walentyniańska	Walentynian I (364–375), Walens (364–378), Gracjan (367–383), Walentynian II (375–392) i Eugenius (392–394)
Dynastia teodozjańska	Teodozjusz I Wielki (392–395)
Cesarstwo zachodniorzymskie	Honoriusz (395–423) Konstancjusz III (421) Jan (423–425) Walentynian III (425–455) Petroniusz Maksymus (455) Awitus (455–456) Majorian (457–461) Libiusz Sewer (461–465) Antemiusz (467–472) Olibriusz (472) Gliceriusz (473–474) Juliusz Nepos (474–475) Romulus Augustulus (475–476)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dynastia_walentyniańska&oldid=70430357”

Dynastia walentyniańska

Cesarze rzymscy z dynastii walentyniańskiej[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

€4.95