Dominik Peter

Dominik Peter
Data i miejsce urodzenia

30 maja 2001
Zurych

Klub

SC am Bachtel Wald

Wzrost

180 cm[1]

Debiut w PŚ

12 stycznia 2019 w Predazzo (45. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 listopada 2019 w Ruce (26. miejsce)

Rekord życiowy

211,0 m na Letalnicy w Planicy (21 marca 2019)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Lahti 2021 indywidualnie
Inne nagrody
Alpen Cup
srebro 2. miejsce
2018/2019

Dominik Peter (ur. 30 maja 2001 w Zurychu[3]) – szwajcarski skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów oraz mistrzostw kraju. Uczestnik zimowych igrzysk olimpijskich (2022) i mistrzostw świata (2021).

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Bez większych sukcesów startował w nieoficjalnych letnich mistrzostwach świata dzieci (2012 i 2013), FIS Youth Cup (2014), czy OPA Games[4]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutował we wrześniu 2014, plasując się w Einsiedeln w siódmej dziesiątce rozegranych tam konkursów Alpen Cupu. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 19 marca 2016 w Baiersbronn, gdzie zajął 27. miejsce[5].

2 lipca 2016 w Villach zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 69. lokatę. 4 września 2016 w Einsiedeln był 15., dzięki czemu zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu. 30 września 2016 w Hinterzarten po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce Alpen Cup, zajmując 4. pozycję. W grudniu 2016 w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się w szóstej dziesiątce obu konkursów. W lutym 2017 w Park City wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 – w konkursie indywidualnym był 43., a w rywalizacji drużynowej z reprezentacją swojego kraju zajął 8. lokatę[6]. Z kolei na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zajął indywidualnie 41., a drużynowo 10. (mężczyźni) i 11. (mikst) pozycję[7].

Sezon 2018/2019[edytuj | edytuj kod]

19 sierpnia 2018 zajął 23. lokatę w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego rozegranym we Frenštácie pod Radhoštěm, zdobywając pierwsze w karierze punkty zawodów tej rangi. W zimowej edycji cyklu po raz pierwszy punktował 27 grudnia 2018 w Engelbergu, gdzie był 27. 6 stycznia 2019 w Bischofshofen dwukrotnie uplasował się w pierwszej połowie drugiej dziesiątki (14. i 12. lokata) zawodów PK. Tydzień później, w czasie zawodów w Val di Fiemme, zadebiutował w Pucharze Świata – w swoim pierwszym starcie, 12 stycznia 2019, zajął 45. miejsce. Pod koniec stycznia wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2019 rozgrywanych w Lahti, zajmując 11. lokatę w konkursie indywidualnym i 9. w rywalizacji drużynowej. Na początku lutego 2019 w tej samej miejscowości z reprezentacją Szwajcarii uplasował się na 6. pozycji w konkursie drużynowym Pucharu Świata[8].

W występach w sezonie 2018/2019 Alpen Cupu czterokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na najwyższym jego stopniu[8]. W klasyfikacji generalnej tego cyklu zajął 2. miejsce, przegrywając jedynie z Davidem Haagenem[9].

Sezon 2019/2020[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2019 w Wiśle zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 9. pozycję w zmaganiach drużynowych i 43. w konkursie indywidualnym. We wrześniu 2019, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego, zajmując 7. lokatę w Stams. W październiku 2019 w Klingenthal zdobył debiutanckie punkty Letniego Grand Prix, plasując się na 28. pozycji[10].

30 listopada 2019 w Ruce zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce w konkursie indywidualnym. W całym sezonie 2019/2020 miejsca w najlepszej trzydziestce cyklu zajął jeszcze dwukrotnie, w obu przypadkach plasując się w trzeciej dziesiątce. W marcu 2020 wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2020 – indywidualnie w Oberwiesenthal był 20., a drużynowo zajął 8. pozycję[10].

Sezon 2020/2021[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata czterokrotnie zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był w grudniu 2020, gdy w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile zajął 16. lokatę[11]. W tym samym miesiącu zgłoszony był do udziału w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, jednak nie wystartował w kwalifikacjach po tym jak szwajcarska reprezentacja nie została dopuszczona do rywalizacji po pozytywnym teście na obecność koronawirusa SARS-CoV-2 u ówczesnego trenera kadry, Ronny’ego Hornschuha[12]. W lutym 2021 w Lahti dwukrotnie stanął na podium konkursów FIS Cupu, plasując się na 2. i 1. pozycji, a kilka dni później w tej samej miejscowości zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata Juniorów 2021 w zawodach indywidualnych. Wystąpił też na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie był 31. na skoczni normalnej i 33. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 7. pozycję[11].

Sezon 2021/2022[edytuj | edytuj kod]

W maju 2021 w wyniku upadku podczas treningu doznał urazu łąkotek w lewym stawie kolanowym, w wyniku czego poddać się musiał operacji[13][14]. W zawodach sezonu 2021/2022 Pucharu Świata rozgrywanych w listopadzie i grudniu czterokrotnie zdobył punkty, a najwyżej klasyfikowany był na 18. miejscu, w drugim konkursie w Klingenthal[15]. Pod koniec grudnia 2021 doznał kontuzji łąkotki w prawym kolanie[16]. W dalszej części sezonu rzadko startował w zawodach międzynarodowych. W lutym 2022 wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 – indywidualnie był 35. na skoczni normalnej oraz 36. na skoczni dużej, a w drużynie męskiej zajął 8. miejsce. Po tych zawodach zakończył sezon[15]. Na początku marca 2022 i powtórnie pod koniec maja poddał się operacjom prawego kolana[14].

Sezon 2022/2023[edytuj | edytuj kod]

Zdobył punkty Letniego Grand Prix 2022, we wrześniowych zawodach w Râșnovie zajmując 22. pozycję. W zimowej części sezonu 2022/2023 startował naprzemiennie w Pucharze Świata oraz Pucharze Kontynentalnym. W najwyższej rangi cyklu punkty zdobył trzy razy – w styczniu i lutym 2022 dwukrotnie kończył zawody na 27. miejscu, a 18 lutego w słabo obsadzonym konkursie w Râșnovie zajął 7. pozycję, najwyższą w dotychczasowej karierze[17]. Znalazł się w składzie reprezentacji Szwajcarii na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 rozgrywane w Planicy. Po tym, jak nie został wybrany do czteroosobowej kadry na pierwszy z konkursów – zawody indywidualne na skoczni normalnej, samowolnie opuścił Słowenię[18]. Do końca sezonu nie pojawił się już na starcie oficjalnych zawodów międzynarodowych[17].

W październiku 2023 ogłosił zawieszenie kariery sportowej z przyczyn zdrowotnych związanych z zaburzeniami odżywiania[19]. Nie powrócił już do startów, a w marcu 2024 ogłosił zakończenie kariery[20].

Mistrzostwa Szwajcarii[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie zdobył wicemistrzostwo Szwajcarii w rywalizacji indywidualnej – w 2020[21], 2021[22] i 2022[23]. Ponadto z zespołem Zuryskiego Związku Narciarskiego (ZSV) sześciokrotnie zdobył mistrzostwo Szwajcarii w konkursie drużynowym – w 2016[24], 2017[25], 2018[26], 2019[27], 2021[22] i 2022[23]. Wielokrotnie zdobywał również medale mistrzostw kraju w rywalizacji juniorów[24][25][26][21].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2022 Pekin/Zhangjiakou 35. miejsce (K-95), 36. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2022 Pekin/Zhangjiakou 8. miejsce[a]

Starty D. Petera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 116,0 pkt 159,0 pkt Ryōyū Kobayashi
36. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 126,0 m 114,3 pkt 181,8 pkt Marius Lindvik
8. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 112,0 m 119,0 m 791,5 pkt (191,1 pkt) 151,2 pkt Austria

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2021 Niemcy Oberstdorf 31. miejsce (K-95), 33. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2021 Niemcy Oberstdorf 7. miejsce (K-120)[b]

Starty D. Petera na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 96,5 m 114,7 pkt 154,1 pkt Piotr Żyła
33. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 114,5 m 92,4 pkt 184,1 pkt Stefan Kraft
7. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 129,0 m 123,5 m 856,6 pkt (231,1 pkt) 190,0 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2020 Słowenia Planica nie wystartował w kwalifikacjach

Starty D. Petera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
NQ 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. DNS Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2017 Stany Zjednoczone Park City 43. miejsce
2018 Szwajcaria Kandersteg 41. miejsce
2019 Finlandia Lahti 11. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal 20. miejsce
2021 Finlandia Lahti brązowy medal

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Stany Zjednoczone Park City 8. miejsce[c]
2018 Szwajcaria Kandersteg 10. miejsce[d], 11. miejsce (drużyna mieszana)[e]
2019 Finlandia Lahti 9. miejsce[f]
2020 Niemcy Oberwiesenthal 8. miejsce[g]

Starty D. Petera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
43. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 80,5 m 100,3 pkt 162,9 pkt Viktor Polášek
8. 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[c] 80,5 m 81,5 m 756,1 pkt (184,4 pkt) 176,2 pkt Słowenia
41. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 79,0 m 90,8 pkt 200,6 pkt Marius Lindvik
10. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[d] 89,5 m 395,0 pkt (109,5 pkt) 673,5 pkt Niemcy
11. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[e] 84,5 m 280,5 pkt (86,3 pkt) 588,8 pkt Norwegia
11. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 92,0 m 230,0 pkt 22,1 pkt Thomas Aasen Markeng
9. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 90,5 m 442,9 pkt (119,5 pkt) 536,8 pkt Niemcy
20. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 91,0 m 87,5 m 186,1 pkt 52,2 pkt Peter Resinger
8. 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[g] 99,5 m 95,0 m 712,3 pkt (216,2 pkt) 188,0 pkt Słowenia
3.brąz 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 97,5 m 95,0 m 261,5 pkt 2,4 pkt Niklas Bachlinger

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[28]
2019/2020 58.
2020/2021 54.
2021/2022 57.
2022/2023 45.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - 45 47 - - - q q q 35 - - - - q 38 33 - 0
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
43 26 - - 41 43 29 45 q 49 q - - - - 49 - - - - - 28 46 - - - q 10
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
36 30 26 16 36 42 44 54 42 q - - - 39 42 q 34 - - - - 27 q 57 - 25
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
27 32 26 32 q 43 18 30 43 - - - - - - 35 - - - - - - - - - - - - 23
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q q q 43 q q 44 42 - - - - - 43 34 49 27 38 39 q 27 40 7 - - - - - - - - - 44
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- - 6 - - 8 7
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
7 7 8 - -
Sezon
2020/2021
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
8 8 7 - 9
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
8 - - - - - -
Sezon
2022/2023
Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - 7 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[28]
2022/2023 42.

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[28]
2019/2020 57.
2020/2021 54.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[28]
2019 51.
2020 63.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2021 54.

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2019 31.
2021 43.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[29]
2019 67.
2022 66.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
43 - 42 38 - - - 28 3
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - 22 - 43 9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
9 - 7
2022 Râșnov HS97 (duety) Râșnov HS97 (mikst) Klingenthal HS140 (mikst)
5 4 8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30]
2018/2019 64.
2019/2020 44.
2020/2021 76.
2022/2023 46.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - 56 53 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 59 59 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
54 50 - - 25 36 14 12 - - - - - - - - - - - - - - 22 14 - - - - 73
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
14 32 - - - - 12 8 - - 29 27 20 29 - - - - - - - 91
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 24 22 - - 16
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - 22 16 24 16 21 12 21 - - - - - - - - - - - - - - 88
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30]
2018 65.
2019 33.
2020 8.
2022 52.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - - 65 59 0
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
36 45 34 40 23 - - 15 30 - - 56 24 32
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
13 28 - - - - - - - - - - 7 13 15 24 102
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
5 18 58
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - - - 24 23 - - - 15
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2018 37.

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[31]
2016/2017 126.
2017/2018 174.
2020/2021 14.
2022/2023 83.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 93,5 m 97,5 m 257,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 99,5 m 99,0 m 270,1 pkt 2. 2,1 pkt Hannes Landerer
2. 7 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 93,5 m 97,5 m 257,1 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4]
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
69 51 - - 49 46 35 15 55 30 - - - - - - 37 29 - - 19
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - 28 30 - - - - - - - - - - - - - - - 4
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - - - 2 1 - - - - 180
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - 18 12 - - - - - - - - - - - - - - 35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Gregor Deschwanden, Simon Ammann i Killian Peier
  2. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Andreas Schuler, Simon Ammann i Gregor Deschwanden
  3. a b Skład zespołu: Sandro Hauswirth, Olan Lacroix, Dominik Peter i Tobias Birchler
  4. a b Skład zespołu: Dominik Peter, Olan Lacroix, Lars Kindlimann i Sandro Hauswirth
  5. a b Skład zespołu: Rea Kindlimann, Dominik Peter, Alena Czekala i Sandro Hauswirth
  6. a b Skład zespołu: Sandro Hauswirth, Olan Lacroix, Lars Kindlimann i Dominik Peter
  7. a b Skład zespołu: Lars Kindlimann, Olan Lacroix, Sandro Hauswirth i Dominik Peter

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dominik Peter. swiss-ski.ch. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-02-28].
  3. Dominik PETER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2020-11-29].
  4. a b c d e f g h i j k Adam Kwiecińśki: PETER Dominik 2001.05.30 SUI. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-03-27].
  5. PETER Dominik - Athlete Information; Alpen Cup. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  6. PETER Dominik - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  7. PETER Dominik - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
  8. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  9. Paweł Stawowczyk: Alpen Cup 2018/19 rozstrzygnięty. Haagen zwycięzcą. skokinarciarskie.pl, 2019-03-10. [dostęp 2019-03-12].
  10. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  11. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  12. Piotr Bąk: Trener Szwajcarów zakażony koronawirusem. skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2020-12-10].
  13. Dominik Formela: Dominik Peter poważnie kontuzjowany. skijumping.pl, 2021-05-12. [dostęp 2021-10-21].
  14. a b Dominik Formela: Operacja Petera, następny Szwajcar kończy skakać. skijumping.pl, 2022-06-06. [dostęp 2022-06-07].
  15. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  16. Dominik Formela: Dominik Peter ponownie kontuzjowany. skijumping.pl, 2021-12-22. [dostęp 2022-06-07].
  17. a b PETER Dominik - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-01]. (ang.).
  18. Adrian Dworakowski: Sfrustrowany Dominik Peter wyjechał z Planicy. "Nie widziałem innego wyjścia". skijumping.pl, 2023-03-01. [dostęp 2023-10-01].
  19. Dominik Formela: Dominik Peter zawiesił karierę. skijumping.pl, 2023-10-04. [dostęp 2023-10-04].
  20. Wojciech Skucha: Dominik Peter kończy karierę. skijumping.pl, 2024-03-15. [dostęp 2024-03-15].
  21. a b Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2020-12-10].
  22. a b Dominik Formela i Adam Bucholz: Deschwanden i Torazza najlepsi w Szwajcarii. skijumping.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-10-24].
  23. a b Adam Bucholz: Mistrzostwa Szwajcarii w Kanderstegu: Zwycięstwa Arnet i Deschwandena, nieudany powrót Ammanna. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2022-10-24].
  24. a b Dominik Formela: Peier i Windmueller mistrzami Szwajcarii, Ammann bez medalu!. skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2017-12-30].
  25. a b Dominik Formela: Za nami półmetek Mistrzostw Szwajcarii. skijumping.pl, 2017-10-14. [dostęp 2017-12-30].
  26. a b Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2018-11-17].
  27. Schweizermeisterschaften 2019 Team. swiss-ski.ch, 2019-10-13. [dostęp 2019-12-02]. (niem.).
  28. a b c d PETER Dominik - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).
  29. PETER Dominik - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).
  30. a b PETER Dominik - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).
  31. PETER Dominik - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]