Dominik Fischnaller
 Dominik Fischnaller w 2018 roku | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Carabinieri[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 173 cm[2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 28 listopada 2010, Igls (12. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 28 listopada 2010, Igls (12. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 6 stycznia 2012, Königssee (1. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 6 stycznia 2012, Königssee | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dominik Fischnaller (ur. 20 lutego 1993 w Bressanone[2]) – włoski saneczkarz pochodzący z Tyrolu Południowego[3], brązowy medalista olimpijski, jednokrotny zdobywca miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny medalista mistrzostw Europy i mistrzostw świata.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego starszy brat Hans Peter i kuzyn Kevin także uprawiają saneczkarstwo[4].
Jest związany z amerykańską saneczkarką Emily Sweeney[5].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 2007 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów[6]. 28 listopada 2010 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2010/2011 zajął 12. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W tym samym roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zdobył srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a także zajął 6. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W 2011 roku pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Oberhofie, na których wywalczył srebrny medal w sztafecie i brązowy w jedynkach oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Igls, z których wrócił z jedynkowym złotym medalem[7].
6 stycznia 2012 roku zaliczył pierwsze podium i jednocześnie odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w będącej częścią rozgrywanych w Königssee zawodów sezonu 2011/2012 konkurencji sztafetowej, w której startował z Sandrą Gasparini, Christianem Oberstolzem i Patrickiem Gruberem ekipy z Niemiec oraz Rosji[8]. W tym samym roku wystartował ponadto w mistrzostwach świata w Altenbergu, na których zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata juniorów w Königssee, które przyniosły mu srebrny medal za konkurencję jedynek i brązowy za konkurencję sztafetową, a także w mistrzostwach Europy w Paramonowie, na których był szósty w jedynkach[7]. 6 stycznia 2013 roku po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata w konkurencji jedynek, zajmując 3. miejsce na rozgrywanych w Königssee zawodach sezonu 2012/2013, na których uległ jedynie Niemcowi Davidowi Möllerowi i Rosjaninowi Albertowi Diemczence[9]. 17 listopada 2013 roku odniósł z kolei pierwsze jedynkowe zwycięstwo w tym cyklu, pokonując na zorganizowanych w Lillehammer zawodach sezonu 2013/2014 Niemców Davida Möllera i Felixa Locha[10]. W tym samym roku pojawił się także na mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których wywalczył złote medale zarówno w konkurencji jedynek, jak i w sztafetowej, na mistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, z których wrócił ze złotym medalem za konkurencję jedynek oraz na mistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 16. miejsce w jedynkach[7].
W 2014 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których wywalczył brązowy medal w konkurencji jedynek, plasując się na podium za rodakiem Arminem Zöggelerem i Niemcem Johannesem Ludwigiem, a także na igrzyskach olimpijskich w Soczi, z których wrócił z jedynkowym 6. miejscem[11][1]. W tym samym roku zajął również 3. miejsce w klasyfikacji generalnej konkurencji jedynek sezonu 2013/2014 Pucharu Świata[7]. Rok później wziął udział w mistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 13. w konkurencji sztafetowej, a także w mistrzostwach Europy w Soczi, które przyniosły mu jedynkowe 7. miejsce[7]. W 2016 roku wystartował w mistrzostwach świata w Königssee, na których był siódmy w sztafecie i trzynasty w jedynkach oraz w mistrzostwach Europy w Altenbergu, na których zajął 10. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W następnym roku, na mistrzostwach Europy w Königssee zajął 4. miejsce w konkurencji sztafetowej i 6. w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Igls zajął 4. miejsce w sztafecie oraz wywalczył brązowe medale zarówno w sprincie, jak i w jedynkach plasując się na podium w obu tych konkurencjach za Austriakiem Wolfgangiem Kindlem i Rosjaninem Romanem Riepiłowem[7][12][13]. W 2018 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 5. w konkurencji sztafetowej[14]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których był siódmy w jedynkach i jedenasty w sprincie, a także na mistrzostwach Europy w Oberhofie, na których zajął 8. miejsce w konkurencji jedynek oraz zdobył złoty medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta, współtworzona przez Andreę Vötter, Ivana Naglera i Fabiana Malleiera pokonała ekipy z Niemiec i Łotwy[7][15][16].
Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobył brązowy medal w rywalizacji jedynek.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2014 | Soczi | 6. | – |
| 2018 | Pjongczang | 4. | 5. |
| 2022 | Pekin | 3. | - |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Jedynki-sprint | Sztafeta |
|---|---|---|---|---|
| 2012 | Altenberg | 11. | nie rozgrywano | – |
| 2013 | Whistler | 16. | nie rozgrywano | 6. |
| 2015 | Sigulda | 13. | nie rozgrywano | 4. |
| 2016 | Königssee | 14. | – | 7. |
| 2017 | Igls | 3. | 3. | 4. |
| 2019 | Winterberg | 7. | 11. | – |
| 2020 | Soczi | 10. | 3. | 4. |
| 2021 | Königssee | dnf | 5. | 5. |
| 2023 | Oberhof | dnf | 7. | 4. |
| 2024 | Altenberg | 18. | 13. | 4. |
Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2012 | Paramonowo | 6. | – |
| 2014 | Sigulda | 3. | – |
| 2015 | Soczi | 7. | – |
| 2016 | Altenberg | 9. | 4. |
| 2017 | Königssee | 6. | 4. |
| 2019 | Oberhof | 8. | 1. |
| 2020 | Lillehammer | 1. | 2. |
| 2021 | Sigulda | 3. | 4. |
| 2022 | Sankt Moritz | 8. | 4. |
| 2023 | Sigulda | 5. | 3. |
| 2024 | Igls | 7. | 3. |
Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2010 | Innsbruck | 6. | 2. |
| 2011 | Oberhof | 3. | 2. |
| 2012 | Königssee | 2. | 3. |
| 2013 | Park City | 1. | 1. |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2010/2011 | 15. |
| 2011/2012 | 9. |
| 2012/2013 | 7. |
| 2013/2014 | 3. |
| 2014/2015 | 4. |
| 2015/2016 | 6. |
| 2016/2017 | 6. |
| 2017/2018 | 7. |
| 2018/2019 | 5. |
| 2019/2020 | 2. |
| 2020/2021 | 5. |
| 2021/2022 | 5. |
| 2022/2023 | 1. |
| 2023/2024 | 7. |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
Stan na koniec sezonu 2023/2024
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 06.01.2013 |  Königssee | jedynki | 3 |
| 2. | 09.02.2013 |  Lake Placid | jedynki | 2 |
| 3. | 17.11.2013 |  Lillehammer | jedynki | 1 |
| 4. | 23.11.2013 |  Igls | jedynki | 3 |
| 5. | 06.12.2013 |  Whistler | jedynki | 3 |
| 6. | 26.01.2014 |  Sigulda | jedynki | 3 |
| 7. | 30.11.2014 | Igls | jedynki | 2 |
| 8. | 30.11.2014 | Igls | jedynki-sprint | 2 |
| 9. | 05.12.2014 | Lake Placid | jedynki | 3 |
| 10. | 01.02.2015 | Lillehammer | jedynki | 3 |
| 11. | 29.11.2015 | Igls | jedynki | 1 |
| 12. | 12.12.2015 | Park City | jedynki-sprint | 2 |
| 13. | 07.02.2016 |  Soczi | jedynki | 3 |
| 14. | 21.02.2016 | Winterberg | jedynki | 3 |
| 15. | 16.12.2016 | Park City | jedynki | 3 |
| 16. | 17.12.2016 | Park City | jedynki-sprint | 1 |
| 17. | 19.02.2017 |  Pjongczang | jedynki | 1 |
| 18. | 21.01.2018 | Lillehammer | jedynki | 1 |
| 19. | 21.01.2018 | Lillehammer | jedynki-sprint | 3 |
| 20. | 25.11.2018 | Igls | jedynki | 2 |
| 21. | 06.01.2019 | Königssee | jedynki | 2 |
| 22. | 24.02.2019 | Soczi | jedynki | 3 |
| 23. | 24.11.2019 | Igls | jedynki | 3 |
| 24. | 01.12.2019 | Lake Placid | jedynki | 3 |
| 25. | 13.12.2019 | Whistler | jedynki | 3 |
| 26. | 11.01.2020 | Altenberg | jedynki | 2 |
| 27. | 19.01.2020 | Lillehammer | jedynki | 1 |
| 28. | 26.01.2020 | Sigulda | jedynki-sprint | 2 |
| 29. | 28.11.2020 | Igls | jedynki | 3 |
| 30. | 20.12.2020 | Winterberg | jedynki | 3 |
| 31. | 20.12.2020 | Winterberg | jedynki-sprint | 3 |
| 32. | 09.01.2021 | Sigulda | jedynki | 3 |
| 33. | 04.12.2021 | Soczi | jedynki | 3 |
| 34. | 05.12.2021 | Soczi | jedynki-sprint | 1 |
| 35. | 18.12.2021 | Igls | jedynki | 3 |
| 36. | 08.01.2022 | Sigulda | jedynki | 3 |
| 37. | 09.01.2022 | Sigulda | jedynki-sprint | 3 |
| 38. | 04.12.2022 | Igls | jedynki-sprint | 3 |
| 39. | 09.12.2022 | Whistler | jedynki | 3 |
| 40. | 16.12.2022 | Park City | jedynki | 1 |
| 41. | 17.12.2022 | Park City | jedynki-sprint | 1 |
| 42. | 08.01.2023 | Sigulda | jedynki | 3 |
| 43. | 05.02.2023 | Altenberg | jedynki | 2 |
| 44. | 07.01.2024 | Winterberg | jedynki | 2 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo[edytuj | edytuj kod]
Stan na koniec sezonu 2023/2024
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 06.01.2012 | Königssee | sztafeta | 1 |
| 2. | 25.11.2012 | Igls | sztafeta | 3 |
| 3. | 24.11.2013 | Igls | sztafeta | 3 |
| 4. | 01.12.2013 | Winterberg | sztafeta | 1 |
| 5. | 06.12.2014 | Lake Placid | sztafeta | 2 |
| 6. | 29.11.2015 | Igls | sztafeta | 3 |
| 7. | 07.01.2018 | Königssee | sztafeta | 1 |
| 8. | 10.02.2019 | Oberhof | sztafeta | 1 |
| 9. | 24.11.2019 | Igls | sztafeta | 1 |
| 10. | 12.01.2020 | Altenberg | sztafeta | 3 |
| 11. | 19.01.2020 | Lillehammer | sztafeta | 2 |
| 12. | 23.02.2020 | Winterberg | sztafeta | 2 |
| 13. | 21.11.2021 |  Yanqing | sztafeta | 3 |
| 14. | 12.12.2021 | Altenberg | sztafeta | 2 |
| 15. | 15.01.2023 | Sigulda | sztafeta | 3 |
| 16. | 14.01.2024 | Igls | sztafeta | 3 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b 2014 Sotschi Winterspiele. [w:] Olympische und Paralympische Spiele [on-line]. provinz.bz.it. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ a b Dominik Fischnaller. [w:] Kunstbahnrodeln [on-line]. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (niem.).
- ↑ Rodeln: WM-Bronze für Dominik Fischnaller in Igls. [w:] Trentino-Südtirol [on-line]. ansa.it, 2017-01-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ Wolfgang Sandler: „Das ist meine letzte Rettung“. [w:] Haßberge [on-line]. mainpost.de, 2018-01-31. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ VIDEO: Fischnaller-Freundin Sweeney mit Horror-Sturz. [w:] Olympia 2018 [on-line]. sportnews.bz, 2018-02-13. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ 1. Junioren Weltcup Rennrodel; Jugend A mnl / Youth A male. fil-luge.org, 2007-11-24. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Luge - Dominik Fischnaller. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
- ↑ Viessmann Team Relay World Cup presented by Intersport; Koenigssee (GER) 06.01.2012. fil-luge.org, 2012-01-06. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
- ↑ Möller überrascht beim Weltcup in Königssee. [w:] Wintersport [on-line]. spox.com, 2013-01-06. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ Italiener Fischnaller düpiert Möller und Loch. [w:] Wintersport [on-line]. shz.de, 2013-11-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ Armin Zöggeler mit doppeltem Bahnrekord zu drittem EM-Titel - UPDATE. [w:] Olympia Sotschi 2014 [on-line]. sportnews.bz, 2014-01-26. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ Dominik Fischnaller holt WM-Bronze. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-27. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ Dominik Fischnaller trumpft erneut groß auf: Bronze im Einsitzer. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-29. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
- ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
- ↑ 3rd FIL-Sprint World Championships; Winterberg (GER) 25.01.19. fil-luge.org, 2019-01-25. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
- ↑ Südtirols Team-Staffel rast zu EM-Gold. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dominik Fischnaller na stronie FIL (ang.)
- Dominik Fischnaller na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-18)]. (ang.)
