Dom Zabaw Ludwika Geyera w Łodzi

Dom Zabaw Ludwika Geyera
Symbol zabytku nr rej. A/82 z 29.07.2009
Ilustracja
„Dom Zabaw” Ludwika Geyera, 2018
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 280

Inwestor

Ludwik Geyer

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

1840

Pierwszy właściciel

Ludwik Geyer

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Zabaw Ludwika Geyera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Zabaw Ludwika Geyera”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Zabaw Ludwika Geyera”
Ziemia51°44′46″N 19°27′43″E/51,746111 19,461944

Dom Zabaw Ludwika Geyerawilla[1] Ludwika Geyera znajdująca się w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 280, znana jako „dom zabaw”[2]. Willa została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa łódzkiego 29 lipca 2009, z numerem A/82[1], oraz do Gminnej Ewidencji Zabytków miasta Łodzi, z numerem 1118[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek został wzniesiony w 1840 roku[1] przez Ludwika Geyera[2]. Był to jednopiętrowy murowany budynek fabryczny kryty gontem, który na parterze miał jedną, a na piętrze dwie izby. W latach 40. XIX wieku na parterze mieściła się blacharnia, tokarnia i ślusarnia, a na piętrze warsztaty stolarskie. Budynek był wykorzystywany na bale karnawałowe, przyjęcia oraz przedstawienia[2]. Na piętrze była m.in. sala taneczna z estradą. Występowały tu m.in. trupy teatralne Pietrzykowskiego (1846), Raszewskiego (1848), a także koncertowały chóry i orkiestry wspierane przez fundatora obiektu[4].

Pod koniec lat 50. XIX wieku[2] budynek został przystosowany do celów mieszkalnych. Po sprzedaży przez Ludwika Geyera w 1860 roku pałacu przy Górnym Rynku w dawnym „domu zabaw” mieszkali: Gustaw Geyer (syn Ludwika) i Robert Geyer (wnuk), który został w 1939 roku w willi zastrzelony przez Gestapo[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. nid.pl, 2011-12-31. s. 45. [dostęp 2018-12-26].
  2. a b c d Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 30, ISBN 978-83-939822-4-0.
  3. Wykaz kart adresowych gminnej ewidencji zabytków miasta Łodzi. Załącznik do zarządzenia Nr 7257/VII/17 Prezydenta Miasta Łodzi z dn. 20 listopada 2017 r.. uml.lodz.pl, 2017-11-20. s. 43. [dostęp 2018-01-02].
  4. a b Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer drugi. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-8-1.