Dolomiti di Brenta
| Państwo | |
|---|---|
| Najwyższy szczyt | Cima Tosa |
| Jednostka dominująca | |
Położenie na mapie Włoch  | |
| 46°09′26″N 10°52′16″E/46,157222 10,871111 | |
Dolomiti di Brenta[1] lub Brenta-Gruppe[2] (także Gruppo di Brenta[1], Brentner Dolomiten[3], Brenta)[4][5] – pasmo górskie w Alpach Wschodnich, w północno-wschodnich Włoszech.
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Administracyjnie pasmo leży na terenie prowincji Trydent, w regionie Trydent-Górna Adyga w północnych Włoszech. Głównym miastem regionu jest Trydent.
Nazwa pasma mogłaby sugerować, że pasmo to jest częścią Dolomitów, jednakże oznacza ona tylko geologicznie podobną budowę obu pasm. Geograficznie rzecz biorąc Dolomiti di Brenta są częścią Alp Retyckich.
AVE[edytuj | edytuj kod]
Według AVE z pasmem tym (numer AVE 51) graniczą następujące grupy górskie[6]: Alpi dell’Adamello e della Presanella (AVE 49) na zachodzie, Ortler-Alpen (AVE 48a) na północy, Alpi della Val di Non (AVE 48c) na północnym wschodzie, Dolomiti di Fiemme (AVE 53) na wschodzie oraz Prealpi Gardesane (AVE 50) na południu.
Szczyty[edytuj | edytuj kod]
Najwyższe szczyty:
- Cima Tosa (3173 m),
- Cima Brenta (3151 m),
- Crozzon di Brenta (3135 m),
- Cima d’Ambiez (3102 m),
- Cima Mandron (3040 m),
- Torre di Brenta (3014 m),
- Pietra Grande (2936 m),
- Cima Sella (2917 m),
- Cima Falkner (2988 m),
- Cima Brenta Alta (2960 m),
- Cima del Grostè (2898 m),
- Campanile Basso (2883 m).
Schroniska[edytuj | edytuj kod]
- Rifugio Peller 2022 m,
- Rifugio Graffer 2261 m,
- Rifugio Grosté 2261 m,
- Rifugio Tuckett 2268 m,
- Rifugio Brentei 2120 m,
- Rifugio Alimonta 2600 m,
- Rifugio Pedrotti 2496 m,
- Rifugio Tosa 2491 m,
- Rifugio Agostini 2410 m,
- Rifugio XII Apostoli 2489 m.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nazwa włoska: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 252, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Nazwa niemiecka: Alpenvereinseinteilung der Ostalpen (1984). [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Nazwa niemiecka: Offizielle Webseite des Dolomiten UNESCO Welterbes / Die neun Dolomiten-Teilgebiete. [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 370—372; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2017-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2017-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
- ↑ Podział Alp Wschodnich według Alpenverein: Alpenvereinseinteilung der Ostalpen (1984). [dostęp 2017-07-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
