Dogsomyn Bodoo

Dogsomyn Bodoo
Догсомын Бодоо
ilustracja
Data urodzenia

1885

Data i miejsce śmierci

1922
Ułan Bator

Premier Mongolii
Okres

od 16 kwietnia 1921
do 7 stycznia 1922

Poprzednik

Dambyn Czagdardżaw

Następca

Sodnomyn Damdinbazar

Dogsomyn Bodoo, także Bodo (mong. Догсомын Бодоо; ur. 1885, zm. 1922 w Ułan Bator) – mongolski polityk, lama, premier Mongolii.

Urodził się w 1885 roku. Edukację zdobył w klasztorze, następnie studiował język mongolski i literaturę. Po otrzymaniu wykształcenia był urzędnikiem i lektorem języka mongolskiego w szkole przy konsulacie rosyjskim w Urdze[1] oraz korespondentem miejscowej gazety[2]. W trakcie pracy w rosyjskim konsulacie zapoznał się z poglądami bolszewizmu. Pod wpływem tej ideologii założył tajną antychińską organizację rewolucyjną. Pozostałymi czołowymi członkami grupy byli Dambyn Czagdardżaw i Chorlogijn Czojbalsan[3]. W 1920 roku jego organizacja zjednoczyła się z grupą grupy Damdina Suche Batora a 25 czerwca tego samego roku zjednoczona organizacja przyjęła nazwę Mongolska Partia Ludowa[4]. Był pierwszym członkiem partyjnej delegacji która wyruszyła do Rosji w celu nawiązania kontaktów z tamtejszym rządem. W trakcie rewolucji mongolskiej brał udział w walkach z Chińczykami i baronem Ungernem. W marcu 1921 roku został mianowany ministrem spraw zagranicznych w rządzie tymczasowym a miesiąc później przyjął także funkcje premiera[5]. 6 lipca ostatecznie pokonał siły Ungerna a 14 września wydał Deklarację Niepodległości[6].

Po zakończeniu rewolucji doszło do politycznego konfliktu w obrębie rządu i partii między grupą Suche Batora a grupą polityków lewicowych skupionych wokół premiera Bodoo, ekspremiera Czagdardżaw i przewodniczącego Komitetu Centralnego partii Solijn Dandzana[7]. Grupa ta optowała za budową socjalizmu w Mongolii, ograniczeniem władzy kleru i arystokracji, ale także za uniezależnieniem się od ZSRR, przeciw likwidacji własności prywatnej i przeciw fizycznej rozprawie z kościołem lamajskim. W dodatku sprzeciwiała się przejęciu władzy w nowo powstałym związku młodzieży (odpowiedniku radzieckiego Komsomołu) przez żonę Suche Batora. W grudniu 1921 Bodoo został zwolniony ze wszystkich stanowisk rządowych i usunięty z partii, a w sierpniu 1922 aresztowany przez władze centralne i wraz z większością towarzyszy (z wyjątkiem Dandzana, którego zabito rok później) skazany na śmierć i zabity we wrześniu 1922. Przed odsunięciem od władzy i śmiercią udało mu się przeprowadzić modernizacyjną kampanię skierowaną przeciwko aspektom kultury uznanym za feudalne (dotyczących głównie tradycyjnych strojów)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alan J. K Sanders, Historical Dictionary of Mongolia, Lanham: Scarecrow Press, 1996, ISBN 978-0-8108-3077-6, OCLC 44958877.
  2. Sanders 1996, s. 26.
  3. Bawden, C.R. (1989). The Modern History of Mongolia. London: Kegan Paul International Ltd. s. 206. ISBN 978-0-7103-0326-4.
  4. Baabar (1999). History of Mongolia. Cambridge: Monsudar Publishing. s. 199. ISBN 978-99929-0-038-3.
  5. Sanders 1996, s. 42.
  6. Babaar 1999, s. 219.
  7. Baabar 1999, s. 229–230.
  8. Baabar 1999, s. 231.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]