Diecezja Yanzhou

Diecezja Yanzhou
天主教兖州教区
Ilustracja
Katedra Ducha Świętego w Yanzhou
Państwo

 Chiny

Siedziba

Yanzhou

Data powołania

2 stycznia 1882

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Jinan

katedra

Katedra Ducha Świętego w Yanzhou

Biskup diecezjalny

John Lü Peisen

Położenie na mapie Szantungu
Położenie na mapie Chin
Ziemia35°33′N 116°47′E/35,550000 116,783333
Strona internetowa

Diecezja Yanzhou (łac. Dioecesis Ienceuvensis, chiń. 天主教兖州教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Yanzhou, w prefekturze miejskiej Jining, w prowincji Szantung, w Chińskiej Republice Ludowej. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji Jinan.

Historia[edytuj | edytuj kod]

2 stycznia 1882 papież Leon XIII erygował misję sui iuris Południowego Szantungu. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Szantungu (obecnie archidiecezja Jinan). 22 grudnia 1885 podniesioną ją do rangi wikariatu apostolskiego. 3 grudnia 1924 zmieniono nazwę na wikariat apostolski Yanzhou. W miarę rozwoju misji odłączono od niego:

W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Yanzhou został podniesiony do rangi diecezji.

Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Yanzhou liczyła wtedy:

  • 60 000 wiernych (1,5% społeczeństwa)
  • 39 kapłanów (9 diecezjalnych i 30 zakonnych)
  • 24 sióstr i 8 braci zakonnych.

Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Bp Theodore Schu SVD oraz inni zagraniczni misjonarze zostali wydaleni z kraju[1][2]. W 1960 lub 1961 Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich mianowało swojego ordynariusza w Yanzhou, mimo iż bp Schu nie zrzekł się tego biskuptwa. Rządowy biskup Nicholas Shi Lingge przyjął sakrę bez zgody papieża zaciągając na siebie ekskomunikę latae sententiae[3]. Pójście na współpracę z komunistami nie uchroniło bp Shi Lingge przed śmiercią w czasie rewolucji kulturalnej[2].

Kolejnym biskupem został Thomas Zhao Fengwu SVD w 1993. Ksiądz od 1945. Lata 1958 - 1980 spędził on w obozach pracy przymusowej, a następnie wrócił do posługi duszpasterskiej. Był uznawany za legalnego biskupa zarówno przez Stolicę Apostolską jak i rząd w Pekinie. Znany był z tego, że samemu objeżdżał swoją diecezję motocyklem. Zmarł podczas jednej z takich podróży w 2005[1][4][5].

Obecny biskup, wyświęcony w 2011 John Lü Peisen, również ma uznanie Watykanu i Pekinu[6].

Ordynariusze[edytuj | edytuj kod]

bp John Baptist von Anzer SVD
bp Augustin Henninghaus SVD

Wikariusze apostolscy[edytuj | edytuj kod]

Biskupi[edytuj | edytuj kod]

  • Theodore Schu SVD (1946 - 1965) de facto wydalony z komunistycznych Chin po 1949, nie miał po tym czasie realnej władzy w diecezji[1]
  • sede vacante (być może urząd sprawował biskup(i) Kościoła podziemnego) (1965 - 1993)
  • Thomas Zhao Fengwu SVD (1993 - 2005)
  • John Lü Peisen (2011 - nadal)

Antybiskup[edytuj | edytuj kod]

Ordynariusz mianowany przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nieposiadający mandatu papieskiego:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c ucanews.com
  2. a b brender.eu. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)].
  3. kan. 1382
  4. ucanews.com
  5. brender.eu. [dostęp 2016-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
  6. asianews.it
  7. a b c Niemiec

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]