Diecezja Nanyang

Diecezja Nanyang
天主教南阳教区
Państwo

 Chiny

Siedziba

Nanyang

Data powołania

1844

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Kaifeng

Biskup diecezjalny

sede vacante

Położenie na mapie Henan
Położenie na mapie Chin
Ziemia33°00′N 112°32′E/33,000000 112,533333
Strona internetowa

Diecezja Nanyang (łac. Dioecesis Naniamensis, chiń. 天主教南阳教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą w Nanyang w prowincji Henan, w Chińskiej Republice Ludowej. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji Kaifeng.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1844 papież Grzegorz XVI erygował wikariat apostolski Henanu. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do diecezji nankińskiej (obecnie archidiecezja nankińska). 28 sierpnia 1882 wydzielono z niego wikariat apostolski Północnego Henanu (obecnie diecezja Jixian) i prefekturę apostolską Zachodniego Henanu (obecnie diecezja Zhengzhou). Omawiana jednostka zmieniła nazwę na wikariat apostolski Południowego Henanu. 21 września 1916 wydzielono jeszcze wikariat apostolski Wschodniego Henanu (obecnie archidiecezja Kaifeng).

3 grudnia 1924 wikariat apostolski Południowego Henanu zmienił nazwę na wikariat apostolski Nanyang. 2 marca 1933 odłączono od niego prefekturę apostolską Zhumadian (obecnie diecezja Zhumadian).

W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Nanyang został podniesiony do rangi diecezji.

Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Nanyang liczyła wtedy:

  • 22 807 wiernych (0,6% społeczeństwa)
  • 34 kapłanów (8 diecezjalnych i 26 zakonnych)
  • 38 sióstr zakonnych
  • 44 parafie[1].

Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Z ponad 100 miejsc kultu w latach 40. w 1958 r. działały tylko 3 kościoły a oficjalna liczba wiernych spadła do 6660. Księża, którzy odmówili wstąpienia do Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich, byli zamykani w obozach pracy. W 1981 potajemnie został wyświęcony na biskupa Joseph Jin Dechen. Jednak już w tym samym roku został ponownie aresztowany i skazany na 15 lat więzienia. Po wcześniejszym zwolnieniu w 1992 zamieszkał w jednej wsi w pobliżu Nanyang. Oprócz bp Jin Dechena władze aresztowały i skazały na 10–15 lat więzienia 3 innych kapłanów z tej diecezji. W 1985 statystyki diecezji przedstawiały się następująco: 5 kapłanów, 4129 wiernych i 5 zwróconych kościołów[2][3].

W 1995 bp Jin Dechen wyświęcił potajemnie swojego koadiutora Josepha Zhu Baoyu - wieloletniego więźnia za wiarę. W 2010 bp Zhu Baoyu złożył na ręce papieża rezygnację ze względu na podeszły wiek. Jednak rok później 90-letni biskup przystąpił do Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich i został koncesjonowanym przez władze antybiskupem Nanyang, co spotkało się z dużymi kontrowersjami wśród duchowieństwa i wiernych świeckich[4].

W 2007 potajemną sakrę przyjął Peter Jin Lugang[5]. Służy on w wiernym papieżowi Kościele podziemnym i jest kontrolowany przez pekińskie władze[6].

Ordynariusze[edytuj | edytuj kod]

Wikariusze apostolscy[edytuj | edytuj kod]

Biskupi[edytuj | edytuj kod]

Antybiskup[edytuj | edytuj kod]

Ordynariusz mianowany przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nie posiadający mandatu papieskiego:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ liczba parafii wg danych z 1947
  2. ↑ Chiny Dzisiaj nr 2/2014
  3. ↑ Continuing Religious Repression in China
  4. ↑ eglasie.mepasie.org
  5. ↑ a b brender.eu. [dostęp 2017-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-27)].
  6. ↑ Two underground bishops released, but many priests are arrested
  7. ↑ Francuz
  8. ↑ a b c d e Włoch
  9. ↑ brender.eu. [dostęp 2016-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Diecezja_Nanyang&oldid=72091909”