Dezső Szentgyörgyi
| 35 zwycięstw | |
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 101. Honi Légvédelmi Vadászrepülő Osztály |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
            | |
.svg){kind=small}
Dezső Szentgyörgyi (ur. 16 stycznia 1915, zm. 28 sierpnia 1971) – węgierski as myśliwski z okresu II wojny światowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dezső Szentgyörgyi urodził się we wsi Kőkút (obecnie Komitat Somogy) w Austro-Węgrzech. Po ukończeniu strudiów, w wieku 18 lat zaciągnął się do Węgierskich Królewskich Sił Powietrznych. Początkowo pracował jako mechanik, ale po ukończeniu kursu pilotażu w szkole lotniczej w Székesfehérvárze i przejściu szkolenia na samolotach myśliwskich został przydzielony do operującej w północnych Węgrzech jednostki bojowej 1/2 Dywizjonu Myśliwskiego (1/2. Ludas Matyi vadászrepülő század szerkesztése). Na wiosnę 1942 roku został przeniesiony do operującego na froncie wschodnim 1/1 Dywizjonu (1/1. Dongó vadászrepülő század szerkesztése).
Pierwsze zwycięstwo powietrzne odniósł 26 czerwca 1943 roku nad radzieckim samolotem Jak-7. 3 i 4 sierpnia odniósł podwójne zwycięstwa.
1 maja 1944 roku zostało sformowane 101 Skrzydło Myśliwskie (101. Honi Légvédelmi Vadászrepülő Osztály), Szentgyörgyi został przydzielony do dywizjonu 101/2, w lecie 1944 roku w tzw. okresie amerykańskim odniósł kolejnych 6 zwycięstw powietrznych nad amerykańskimi samolotami Lockheed P-38 Lightning, Consolidated B-24 Liberator oraz North American P-51 Mustang. Jesienią 1944 roku jego jednostka znowu walczyła z jednostkami radzieckimi. Do końca wojny Szentgyörgyi odniósł jeszcze 30 potwierdzonych i 6 niepotwierdzonych zwycięstw. Ostatnie 15 kwietnia 1945 roku. Stał się największym asem myśliwskim Węgier. Wszystkie zwycięstwa odniósł na samolocie Messerschmitt Bf 109.
Po zakończeniu wojny powrócił na Węgry i w latach 1946 - 1949 był pilotem MASZOVLET (Hungarian-Soviet Airlines). W latach 1950 - 1956 był więziony jako były faszysta. Po 1956 roku powrócił do pracy w lotnictwie cywilnym i do swojej śmierci latał w Malév. Zginął w katastrofie lotniczej pod Kopenhagą. Pilotowany przez niego Ił-18 rozbił się przy podchodzeniu do lądowania, w wyniku czego zginęły 32 osoby[1].
Jego imieniem zostało nazwana baza lotnicza w Kecskemét (59. " Szentgyörgyi Dezső" Harcászati Repülőbázis)[2].
Był wielokrotnie odznaczany[3]. 25 marca 1945 został odznaczony Złotym Medalem Węgierskim Waleczności dla Oficerów[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ http://www.planecrashinfo.com/1971
- ↑ Węgrzy żegnają MIGi-29. [dostęp 2011-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)].
- ↑ Szentgyörgyi Dezső. www.adontes.hu. [dostęp 2020-04-20].
- ↑ Szentváry-Lukács János: Vitézségi Érem (węg.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- György Punka, Russell Guest: Hungarian Aces of World War 2. Oxford: Osprey, 2002. ISBN 1-84176436-1.