Deutsche Eishockey Liga

Deutsche Eishockey Liga
DEL (2020/2021)
Państwo

 Niemcy

Oficjalny skrót

DEL

Dyscyplina

hokej na lodzie

Data założenia

1994

Prezes

Gernot Tripcke

Partner TV

Servus TV

Sponsor tytularny

Azimut Hotels, Škoda, Sky, Europcar, Gelbe Seiten, Cashpoint[1]

Rozgrywki
Liczba drużyn

14

Niższy poziom ligowy

DEL2

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Kölner Haie

Obecny zwycięzca

EHC Red Bull Monachium

Najwięcej zwycięstw

7 – Eisbären Berlin

Strona internetowa

Deutsche Eishockey Liga (w skrócie DEL, pol. Niemiecka Hokejowa Liga) – najwyższa klasa rozgrywkowa niemieckiego hokeja na lodzie. Poprzedniczką DEL była Bundesliga. Rozgrywki należą do międzynarodowego stowarzyszenia Hockey Europe.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki ligi[edytuj | edytuj kod]

Niemiecka liga hokeja na lodzie powstała w 1912 r., działając pod nazwą Oberliga. Z czasem nazwa została zmieniona na Bundesligę. Do 1990 w Bundeslidze grały tylko drużyny z RFN. W 1991 do rozgrywek dołączyła NRD. Od pewnego czasu Bundesliga zaczęła przeżywać kryzys: brak kibiców na stadionach oraz zadłużanie się większości klubów z brakiem perspektyw na polepszenie sytuacji. Postanowiono zmienić formułę.

Pierwszy sezon 1994/95[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 1994/1995 w rozgrywkach pod nową nazwą Deutsche Eishockey Liga (DEL) zagrało w sumie 18 najlepiej prosferujących zespołów dotychczasowej pierwszej ligi (12 klubów) i drugiej (6 klubów) z poprzedniego sezonu.

Liga wzorowała się na najsilniejszej lidze świata: NHL m.in. przekształcając kluby w spółki akcyjne. W pierwszej fazie nowych rozgrywek drużyny rywalizowały systemem „każdy z każdym”, następnie dzieliły się na grupy regionalne. Łącznie każda drużyna rozgrywała 44 meczów. Do fazy play-off awansowało 16 najlepszych drużyn. Dwie ostatnie drużyny spadały do 2 ligi. Ogłoszenie upadłości klubu wiązało się ze spadkiem w tabeli na ostatnie miejsce. Tak było w grudniu 1994, gdy klub Maddogs München ogłosił upadłość. W tym sezonie do 1/16 nie awansowała jeszcze drużyna Eisbären Berlin. Fazę 1/16 finału rozgrywano w parach do czterech zwycięstw, z kolei ćwierćfinał, półfinał i finał w systemie do trzech zwycięstw. Mistrzowski tytuł zdobyła drużyna Kölner Haie.

Kolejne edycje ligi[edytuj | edytuj kod]

W kolejnych sezonach zmniejszono liczbę klubów (do 14) oraz liczbę klubów spadających z ligi do 1. Przekształcenie w ligę zawodową nie do końca rozwiązało problemów finansowych wszystkich klubów. Wiele z nich było degradowanych do 2 ligi, gdzie ich sytuacja stawała się coraz gorsza. Licencję na grę w DEL cofano również z powodu niespełniania standardów lodowiska (spotkało to Grizzly Adams Wolfsburg). W sezonie 2006/07 DEL przekształciła się w tzw. „ligę zamkniętą” – co oznacza, że żaden klub nie może być zdegradowany do niższej ligi. Ma to na celu ustabilizowanie sytuacji finansowej klubów. Drużynom 2. ligi pozostawiono szansę na grę w DEL w postaci dwóch wolnych miejsc dla tych klubów, które będą w stanie spełnić przedstawione przez ligę wymagania.

W sezonie 2009/10 uczestniczyły nieparzysta liczba 15 drużyn. Po zakończeniu sezonu odebrano licencję klubowi Frankfurt Lions. Przyjęto natomiast mistrza II Bundesligi, EHC Monachium. Z rozgrywek wykluczono natomiast klub Kassel Huskies z powodu ogłoszenia jego upadłości. Tym samym liga liczy obecnie 14 drużyn.

W kwietniu 2011 roku Sportowy Sąd Arbitrażowy w Lozannie (Szwajcaria) rozstrzygnął spór prawny między niemieckimi ligami hokejowymi. Po jego decyzji DEL stała się ligą zamkniętą. W myśl orzeczenia najlepsza drużyna 2. Bundesligi mogła przystąpić do DEL tylko wtedy, gdy opuści ją jeden z klubów. Tym samym skład uczestników DEL został zamknięty[2].

Do końca sezonu DEL (2012/2013) w lidze grała drużyna Hannover Scorpions, która następnie z powodów finansowych wycofała się z ligi. Jej licencję na występy w DEL postanowił przejąć klub Schwenninger Wild Wings[3][4]. Na przenosiny klubu z Hannoveru do Schwenningen wyraziły zgodę kluby DEL[5]. Od 2013 zapleczem DEL są rozgrywki pod nazwą DEL2, które zastąpiły 2. Bundesligę[6].

W sezonie 2013/2014 mistrzostwo zdobyła drużyna ERC Ingolstadt, która w fazie play-off przystąpiła z 9. miejsca po sezonie zasadniczym i rozegrała 21 meczów prowadzących do mistrzostwa[7].

Po sezonie 2015/2016 władze klubu Hamburg Freezers wycofały zespół z ligi[8][9]. W 2016 wolną licencję wykupił klub Fischtown Pinguins Bremerhaven[10].

Decyzją z 10 marca 2020 sezon DEL (2019/2020) z powodu epidemii koronawirusa został zakończony przedwcześnie i nie został wyłoniony mistrz Niemiec w tej edycji[11]. Przed edycją DEL (2021/2022) do rozgrywek przyjęto aktualnego mistrza DEL2, Bietigheim Steelers[12].

Transmisje TV[edytuj | edytuj kod]

Przez wiele lat mecze DEL były transmitowane przez kodowaną stację Premiere, a następnie do 2012 przez stację następczą, Sky Deutschland. Od sezonu 2012/2013 rozgrywki DEL będzie pokazywać niekodowany kanał Servus TV[13].

Triumfatorzy[edytuj | edytuj kod]

Rok Zwycięzca Finalista Sezon zasadniczy
1995 Kölner Haie EV Landshut BSC Preussen Berlin
1996 Düsseldorfer EG Kölner Haie Kölner Haie
1997 Adler Mannheim Kassel Huskies Adler Mannheim
1998 Adler Mannheim Eisbären Berlin Eisbären Berlin
1999 Adler Mannheim Nürnberg Ice Tigers Nürnberg Ice Tigers
2000 München Barons Kölner Haie Kölner Haie
2001 Adler Mannheim München Barons Adler Mannheim
2002 Kölner Haie Adler Mannheim München Barons
2003 Krefeld Pinguine Kölner Haie Eisbären Berlin
2004 Frankfurt Lions Eisbären Berlin Eisbären Berlin
2005 Eisbären Berlin Adler Mannheim Frankfurt Lions
2006 Eisbären Berlin DEG Metro Stars Eisbären Berlin
2007 Adler Mannheim Nürnberg Ice Tigers Adler Mannheim
2008 Eisbären Berlin Kölner Haie Sinupret Ice Tigers
2009 Eisbären Berlin DEG Metro Stars Eisbären Berlin
2010 Hannover Scorpions Augsburger Panther Eisbären Berlin
2011 Eisbären Berlin Grizzly Adams Wolfsburg Grizzly Adams Wolfsburg
2012 Eisbären Berlin Adler Mannheim Eisbären Berlin
2013 Eisbären Berlin Kölner Haie Adler Mannheim
2014 ERC Ingolstadt Kölner Haie Hamburg Freezers
2015 Adler Mannheim ERC Ingolstadt Adler Mannheim
2016 EHC Red Bull Monachium Grizzlys Wolfsburg EHC Red Bull Monachium
2017 EHC Red Bull Monachium Grizzlys Wolfsburg EHC Red Bull Monachium
2018 EHC Red Bull Monachium Eisbären Berlin EHC Red Bull Monachium
2019 Adler Mannheim EHC Red Bull Monachium Adler Mannheim
2020
Sezon niedokończony wskutek pandemii COVID-19
EHC Red Bull Monachium
2021 Eisbären Berlin Grizzlys Wolfsburg Adler Mannheim
2022 Eisbären Berlin EHC Red Bull Monachium Eisbären Berlin
2023 EHC Red Bull Monachium ERC Ingolstadt EHC Red Bull Monachium
2024

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. DEL signs up Cashpoint as league sponsor - SportsPro Media [online], www.sportspromedia.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  2. Hokej.net – Sąd zamknął DEL.
  3. Schwenninger Wild Wings: Home. [dostęp 2014-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-07)].
  4. Hokej.net - Klub Adama Borzęckiego w DEL
  5. DEL-Clubs erlauben Scorpions-Umzug nach Schwenningen - 06 - DEL.org [online], del.org [dostęp 2021-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-19].
  6. Zweite Liga geht als DEL2 an Start [online], www.sport1.de [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-07] (niem.).
  7. Hokej.net - DEL: historyczne mistrzostwo dla ERC Ingolstadt
  8. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2021-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)].
  9. Offizielle Homepage der Hamburg Freezers [online], hamburg-freezers.de [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-25].
  10. Fischtown Pinguins erhalten DEL-Lizenz [online], www.hockeyweb.de [dostęp 2017-11-22] (niem.).
  11. DEL folgt offiziellen Empfehlungen / Playoffs 2020 finden nicht statt / Kein Deutscher Meister in der Saison 2019/20. del.org, 2020-03-10. [dostęp 2020-03-11]. (niem.).
  12. DEL2 | Herzlichen Glückwunsch an die Bietigheim Steelers zum Aufstieg in die PENNY DEL [online], del-2.org [dostęp 2024-04-23] (niem.).
  13. DEL.org: DEL ab Saison 2012-2013 im Free-TV

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Patrick Reichelt: Superliga DEL : die Chronik der Deutschen Eishockeyliga (Superliga DEL: Kronika niemieckiej ligi hokeja na lodzie). Kassel 2004, ISBN 3-89784-247-5
  • Patrick Bernecker: 10 Jahre Deutsche Eishockey-Liga (10 lat niemieckiej ligi hokeja na lodzie). München 2004, ISBN 3-7679-0876-X

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]